Како да се заокружи 30-годишниот јубилеј од постоењето, освен со уште еден триумфален настан. Браво момци, браво Суперхикси! Во неделата се случи првиот од двата најавени „анплагда“ на бендот кој на музичка сцена како нашата, на која нема правила на игра, успева да опстои полни три декади со еден куп албуми и песни зад себе. По големиот концерт летото во паркот во Кисела вода, овој пат во истата општина, но во прекрасниот Дом на култура „Билјана Беличанец“, деветчлената банда успеа да направи акустична прошетка низ материјалот кој супериорно го градеше од година во година, за на крајот да станат една од ретките македонски групи со вистински интегритет.

Годината е 1999. Студиите по новинарство се при крај, и по актуелниот радио ангажман во „Стотројка“ и хонорарните текстови низ разни македонски весници и списанија, ми се укажува можност да почувствувам како е да се работи и во телевизиски медиум. Тогашен ТВ Сител беше сосема поинаков од денешниот, со многу ентузијасти кои си ја сакаа и си ја знаеја работата, која резултираше со интересни телевизиски продукти.

Попладневниот магазин беше од областа на културата, и во негови рамки правам прилози на разни теми, меѓу кои највеќе ја третирам домашната музичка сцена. Сето тоа по кратко време се претвори во еднонеделен дваесетминутен магазин со наслов „Нова машина“.