По повод утрешното отворање на 33-те Олимписки игри во Париз, потсетување на еден од нашите најуспешни спортисти. Роден во Скопје, а претставувајќи ја Југославија, Шабан Трстена освои златен медал на Олимписките игри 1984 во Лос Анџелес, а сребрен медал четири години подоцна во Сеул. Тој со тогашните 19 години се’ уште е најмладиот спортист кој освоил медал во борење во историјата на игрите,
Утрешниот датум, 21 јули, засекогаш е врежан во историјата на човештвото како ден кога првото човечко суштество направи отисок со стапалото на Земјиниот сателит. Со мисијата „Аполо 11“ беше заокружен напорот на човештвото да биде физички присутно на друго небесно тело, што се повтори уште неколку пати со следните „Аполо“ мисии. Вкупниот број на космонаути кои оделе по правливата месечева површина досега е дванаесет среќници, на чии приказни,се разбира, не им верува добар процент од луѓето, но мора да има и такви претставници, чисто за да се задржи демократскиот момент во целиот овој вселенски спектакл. Во денешниот текст ќе се задржиме на неколку интересни моменти преку фотографии и приказни поврзани токму со овие активности кон крајот на 60-те години од минатиот век, чија реминисценција веројатно ќе гледаме многу скоро.
Со овој прилог ќе се обидеме да се прилагодиме на овие неподносливи летни сахарски температури. Истовремено, инспирирани од фотографиите од риечкиот рибен пазар, можете да „украдете“ некоја идеја за денешниот ручек. Цените на рибите се во куни, бидејќи посетата на прекрасниот и магичен град на Јадранот се случи пред две години, кога се’ уште не беше воведено еврото како платежно средство. За поетиката е задолжен г-нот Џибони, кој во 2016 година, на албумот „Фамилија“ објавен во соработка со Оливер Драгојевиќ, ни ја подари една од најубавите јадрански песни во новиот милениум. Уживајте 😉
Udica se zadije za prste
Taman ono koliko joj triba
Da se čovik siti da je dobro
Što se nisan rodi kao riba
Вечерва, по одгирувањето на финалниот натпревар меѓу Шпанија и Англија, ќе го дознаеме новиот европски фудбалски владетел во следните четири години. Според игрите, тоа сосема го заслужува новата шпанска генерација со сите шест победи досега, но гледајќи од англиска перспектива, судиската секогаш е последна. Германија беше добар домаќин на „најбалканското“ европско првенство, со најмногу квалификувани репрезентации досега од овој дел на Европа. И како и во 2006 година, кога беше домаќин на светското фудбалско првенство, таа остана со кратки ракави во однос на медалите. Но тоа е разбирливо кога во оваа генерација немаат голгетер од рангот на еден Јирген Клинсман, да речеме. Затоа тој и неговата „Буба“ добија заслужено место како насловна фотографија на овој текст, кој претставува мал хајлајт на најинтересните случувањата на „ЕУРО 2024“ во изминатиот месец.
Насловот на книгата „Филозофот игра фудбал“ го парафразира првиот, и на некој начин, воведен и методичен егземпларен есеј „Кант игра фудбал“ во книгата на хрватскиот мислител Виктор Жмегач. Тој го споредува фудбалот кој го играат најдобрите светски екипи со оној кој го играат селските клубови, духовито навестувајќи ја фудбалската утопија – средба на светскиот првак со екипата од малото населено место Цабуна. Авторот заклучува дека предлогот “не е фер”, но и’ придава моќ на самата игра – и на тоа како би било весело во тој натпревар светските прваци да изгубат од Цабунчани, поентирајќи – тоа би била победа на моралот над спортот. Впрочем, и светските шампиони и момците од Цабуна играат со топка која подеднакво е кружна, но за овие другите таа не е предмет кој “значи пари”. А тие момци, и понатаму дрибла Жмегач, “веројатно не слушнале за Кантовата книга за естетиката, каде токму самите тие се алегориски приказ на клучната мисла на теоријата на уметноста и основата на убавината на филозофот“, бидејќи, не’ потсетува на асот од Конигсберг – “убаво е она што е исполнето со самобитна смисла и не и служи на некоја друга, хетерономна цел”.
Кога на китовите им треба дремка, тие земаат длабок здив, се нурнуваат околу 45 стапки во длабочина и заземаат совршена, вертикална позиција. Тие спијат здраво и мирно најмногу до два часа во групи од 5-6 единки, веројатно заради заштита.
Престојот во хрватската метропола го искористив добро да го запознаам градот, се разбира, однапред пикирајќи одредени места кои морам да ги посетам. Меѓу сите нив, на прво место на приоритетната листа беше „Музејот на Новиот бран“ кој, интересно, се отвори на 05 ноември 2022-та година. Го запаметив датумот затоа што тогаш вообичаено славам роденден, правејќи си муабет со себе дека и по четири декади, јас се’ уште сум заинтересиран за нешто што се случило многу одамна, како не ми е срам, дури се прекорив. Но ако тоа ревносно си го следел, ако со тие песни си пораснал и на некој начин го оформиле твојот светоглед, тогаш тука нема ништо спорно, се тешев. Информацијата остана во главата, и еве, Загреб конечно ми се случува во живо, on the face of the place, и подготвен сум за едно убаво доживување кое ќе разбуди многу (подзаспани) спиритуални духови во мене, а се надевам и во вас читајќи ја оваа репортажа.
Фудбалскиот клуб Сент Паули, по тринаесетгодишна пауза, следната сезона повторно ќе игра во елитната „Бундеслига“. Со тоа се случи еден преседан – тие за прв пат ќе играат во лига од повисок ранг од попознатиот тим од истиот град, Хамбургер, некогашниот европски шампион, кој во 1983 година во Атина го совлада Јувентус со 1-0 во финалето на КЕШ, со голот на Феликс Магат. На тој начин навивачите на Сент Паули за прв пат ќе почувствуваат како е да се биде број еден во својот град, со надеж дека тоа ќе потрае и во следните сезони.
Приказната за Библијата е повеќезначна, повеќеслојна, и уште многу повеќе-толкувачки аспекти кои посветените изучувачи можат да ни ги „подарат“. Веројатно постојат многу „нај-Библии“ во светот, но во овој краток приказ се фокусираме на најстарата комплетно зачувана илустрирана Библија од почетокот на 5 век, како и на првата испечатена Библија, која предизвикала реформација на црквата.
Во празничен ден, особено доколку не е викенд, идеално време е за искачување до врвот на Водно. Многу пати сум се уверил во тоа. И денес не згрешив(ме). Тотално растоварена од гужва, патеката до врвот ни понуди само убавини, а небото дури не’ почести и со ситен град на половина пат. Дефинитивно ова е најубавиот пристап до Крстовар, откако претходно во тоа се уверив пред неколку години во есенски услови. Овој пат и пролетта покажа дека може да биде магична.
