Задолжителни места за посета при шетање низ некој европски град се безбројните книжарници расфрлани ваму-таму низ центарот и по квартовите. Секоја од нив си има свој шарм и раскажува своја автентична приказна, но една од највпечатливите дефинитивно е „Alta acqua“ во Венеција, самопрогласената „најубава книжарница во светот“ поради можноста, доколку имате среќа, да ја посетите токму во моментите кога е поплавена, односно, кога настапува период на… погодувате – acqua alta!
Еве еден одамна објавен текст кој секогаш ќе биде релевантен за читање, бидејќи како одминува времето, светот се’ повеќе се менува (на лошо), а без Корто Малтезе во него, тој од ден на ден останува и без смисла. Неговиот автор, Хравтот Игор Штикс, е писател со меѓународно реноме, чиј роман „Столот на Елијах“ (ИЛИ-ИЛИ, 2007, превод: Деспина Ангеловска) во Македонија предизвика голем интерес и тиражот беше прилично бргу распродаден.
Не знам оригинално во кој медиум е објавен овој текст за Корто, а јас го преземам од е-магазинот „Блесок“ на покојниот Игор Исаковски (во превод на Ана Димишковска – Трајаноска), објавен во бр. 34 на 01 септември 2003, што претставува уште една убава симболика. Многу, многу драг текст за мене. Уживајте 😉
Кога Корто имал десет години, живеел во Кордоба со мајка си, шпанска Циганка, прочуената Ниња Гибралтарска, и со татко си, британски морнар. Едно попладне, мајчината пријателка Амалија посакала да ја прочита судбината на детето од неговата дланка. Со ужас забележала дека Корто воопшто не ја поседува линијата на среќата. Со цел да го надополни тој сериозен пропуст на природата и да одговори на оваа, можеби прва провокација на судбината во неговиот случај, момчето во истиот час посегнало по татковиот брич и си врежало долга и длабока линија на среќата која од тој миг ќе ја краси неговата дланка. Така, се тврди, почнале животните перипетии на овој знаменит морнар со обетка во левото уво, авантурист и анархист, според некои – непоправлив меланхолик и романтичар, а според други – обичен криумчар и гусар.
На патувањето во Венеција, градот на инспирации и илузии, во која беше актуелно 71. издание на венециската „Мостра“, најмногу се израдував поради можноста за посета на куќата-музеј посветена на Корто Малтезе, стрип-херојот на Хуго Прат, кој во овој контролиран свет во кој од секој агол нè набљудува Големиот брат, тој остана единствениот романтичен карактер преку чиишто авантури низ стрипот и филмските и ТВ-екранизации можеме да се потсетите на еден далечен и невин свет, во кој човечката доблест сè уште беше ценета.
