За многумина вљубеници во ликот и делото на Кафка, оти едното без другото не може, расказот „Преобразба“ е оној најпрепознатливиот во неговиот книжевен опус. Меѓутоа, постои и едно друго ремек-дело на кое денес ќе му обрнеме внимание. Тоа е расказот со провокативен наслов „Уметник во гладување“ (германски: „Ein Hungerkünstler“), кој премиерно е објавен во 1922 година во списанието „Die neue Rundschau“.
Георги Господинов со неговиот роман „Засолниште во времето“ не’ потсетува дека можеби предолго престојуваме во минатото, и напоменува дека ако веќе сакаме (и мораме) да бидеме таму, да ја оставиме вратата подотворена, за да можеме да се вратиме во сегашноста, мудро грабејќи кон иднината. Уметникот Закабир (Zackabier), пак, одбира поинаков начин на игра со европските земји, прилагоден на неговата професија, но исто така интригантен, и најважно, зачинет со убава доза на хумор. Тргнувајќи од прашањето од насловот на текстот, тој на крајот доаѓа до интересни и забавни решенија. Секако, стартот е резервиран за „италијанската чизма“ како најпрепознатлив момент во богатството од можности. А на што Ви изгледа Македонија? Закабир има интересно решение 😉
