Бурните и непредвидливи настани во животите на славните композитори отсекогаш биле во фокусот на филмските творци. Уште во дваесеттите години на минатиот век се забележани првите обиди за екранизација низ слика на овие биографски приказни, а со
појавата на звучниот филм, работата тргнува многу подобро и покреативно
Во време кога со филмот владее дигиталната технологија, која дури и на нискобуџетните филмаџии им овозможува олабавено да снимат некој наслов кој потоа рамноправно им парира на филмовите во кои се вложени многу пари, „лошите деца“ на Холивуд Роберт Родригез и Квентин Тарантино не се задоволуваат со ваквото, условно, олеснување на работата, туку влегуваат во авантура наречена кино-без-срам-и-перде, носталгично навраќајќи се на Бе-продукцијата од 70-те години на минатиот век, во која нема никакви правила, освен многу крв, луѓе-зомбија и желба за добра забава. Се работи за лудото тричасовно патување насловено „Целовечерна претстава“, дводелен филм кој својата премиера ја доживеа во април, а дефинитивно на светската публика кон него ќе биде целосно свртено во текот на летово.