Почитуван господине Бергман,
Ве молам дозволете ми да ви го честитам седумдесеттиот роденден.
Вашата работа длабоко го допира моето срце секогаш кога ќе ја видам. Научив многу од вашите дела и бев поттикнат од нив. Би сакал да останете во добро здравје за да создадете што повеќе прекрасни филмови.

Во Јапонија постоеше големиот уметник Тесаи Томиока кој живееше во ерата Меиџи (кон крајот на 19 век). Овој уметник уште додека бил млад насликал многу одлични слики, а кога наполнил осумдесет години, одеднаш почнал да слика слики кои биле многу посупериорни од претходните, како да е во прекрасен цут. Секогаш кога ќе ги видам неговите слики, целосно сфаќам дека човекот не е способен да создаде навистина добри дела додека не наполни осумдесет.

Човекот се раѓа како бебе, станува момче, влегува во младоста, минува низ животот и конечно се враќа во состојба на бебе пред да го заокружи својот живот. Ова е, според мене, најидеалниот начин на живот. Верувам ќе се согласите дека човекот станува способен да прави чисти дела, без никакви ограничувања, во деновите на неговото второ детство.

Сега имам седумдесет и седум години и убеден сум дека мојата вистинска работа допрва започнува. Да издржиме заедно за доброто на филмовите.

Најтопли поздрави,
Акира Куросава