Едно од најпријатните изненадувања на филмското платно минатата година беше филмот „Конклава“ . На доделувањето на Европските филмски награди во декември незаборавни појави беа оние на Ралф Фајнс и Изабела Роселини, како носители на главните ролји во филмот на Бергер. Прекрасниот пар во зрели години блескаше на сцената и едноставно ме натера да го гледам нивното ново остварување, иако не сум голем љубител на политички трилери. Но возбудата се зголеми кога уште на најавната шпица прочитав дека се работи за адаптација на роман од Роберт Харис, сметајќи дека она што следи не може да биде здодевно, туку напротив.

Малкумина европски режисери можат да се пофалат со конзистентност во својата работа. Еден од нив доаѓа од земја со мала кинематографска традиција, Австрија, но со текот на годините стекна култен статус кај голем круг филмофили кои преферираат вистинско кинематско искуство, а не евтини холивудски лимонади. Михаел Ханеке зад себе има веќе девет целовечерни филмови, вклучувајќи го и актуелниот насловен „Скриено“, кој својата промоција ја доживеа во Кан.

На мое големо задоволство, на филмскиот фестивал „Браќа Манаки“ во Битола имав чест да се сретнам и да поразговарам со Кристијан Бергер (Christian Berger), снимателот на неколку фантастични европски филмски остварувања. Неговиот благороден карактер ми овозможи фино да се опуштам и со него да промуабетам за многу нешта кои ме интересираа, особено за неговата соработка со култниот режисер Михаел Ханеке (Michael Haneke)