Откако се појави, рокенролот претставува еден вид на огледало во кое особено прецизно се гледа сликата на општеството и културата. И додека во таа слика на интернационален план доминираат модата и воопштувањата кои се неопходни за рокенролот да биде прифатлив за сите на Земјината топка, во сликата на национален план често доминираат критички елементи на бунт и незадоволство кои играат примарна улога во поттикнувањето на рокерската имагинација. Рокенролот, односно неговата главна струја, никогаш не престана да биде глас на совеста, отворено реагирајќи на разни неправди.

Вчера, на 08 април, се навршија 30 години од излегувањето на легендарното музичко деби „Blue lines“ на бристолскиот трип-хоп бенд Масив атак (Massive attack). Јубилејот секогаш е убав повод да се чкртне нешто плус, иако досега многу работи се кажани и сосема јасни. Сепак, чувствував дека треба да му оддадам почит на еден од највозбудливите музички изрази, кој заедно со Гранџот ја прославија мојата омилена – последната декада од минатиот век.  Секако, Масив атак и во новиот милениум издадоа пар албуми во различни постави, но сметам дека она што ни го подарија во 90-те е тоа, вистинското.