The “Perspectives” selection at the 35th Ljubljana Film Festival showcased ten distinct views of both the present and the past on the big screen. Cinema, as the seventh art, utilizes a range of audio-visual resources, enhanced by the director’s imagination, to engage with contemporary issues often grounded in historical context. In this analysis, I will examine two films from vastly different European cinemas to synthesize the connections between the present and the past, as well as the future and the past. The title I have chosen reflects a concerning aspect of our reality—both real and as depicted on screen.
Селекцијата „Перспективи“ на 35-тото издание на Љубљанскиот филмски фестивал на големото платно понуди десет различни погледи на сегашноста и минатото. Седмата уметност, располагајќи со сите можни аудио-визуелни ресурси, надополнети со авторската имагинација, ја има таа можност и привилегија да „разговара“ со сегашниот момент, неретко базирајќи се на реминисценциите од минатото. Преку анализата на два филма од две сосема различни европски кинематографии, ќе се обидам да направам синтеза меѓу денешното и некогашното, меѓу иднината и минатото, со наслов чија алузија, за жал, ја изразува моментната состојба, онаа во реалноста и онаа пресликана на сребрениот екран.
Денес завршува 35. издание на филмскиот фестивал во Љубљана, а синоќа на свеченоста во „Цанкарјевиот дом“ беа доделени годинашните награди. Жирито на најстарата организација на филмски критичари ФИПРЕСЦИ, во која членував заедно со Маруша Курет (Словенија) и Хамед Солајманзадех (Иран/Германија), во селекцијата „Перспективи“ составена од десет филмови на режисери во подем, наградата му ја додели на грузискиот филм „Април“ на филмаџиката Деа Кулумбегашвили.
Ноември е месецот кога словенечката метропола танцува во ритамот на филмот. Колегата Симон Попек и неговата екипа долги години се трудат Љубљана за време на фестивалот да го добие најдоброто од тековната европска и светска кинематографија, и судејќи според понудата, повторно успеваат во тоа. Од 13 до 24 ноември сите филмофили можат да уживаат во програмата поделена во неколку секции, која од која попровокитвна и повозбудлива. Во продолжение правиме краток хајлајт на понудата 😉
На актуелниот филмски фестивал во Сан Себастијан, кој трае до 28 септември, традиционално, на отворањето беше доделена највисоката награда „Филм на годината“ на меѓународното здружение на филмски критичари „ФИПРЕСЦИ“. Годинашен лауреат е грчкиот режисер Јоргос Лантимос за неговиот филм „Poor things“, кој имаше фестивалска проекција вечерта по доделувањето на ова значајно признание.
Со доделувањето на наградите, синоќа беше затворено одличното, јубилејно 20-то издание на “ЗагребДокс”.
Со колегите Милена Зајовиќ од Хрватска и Хамед Солејманзадах од Иран одлучивме наградата на најстарото интернационално здружение на филмски критичари “Фипресци” да отиде во рацете на младите унгарски режисери Давид Микулан и Балинт Ревеш, за нивниот феноменален документарен филм “KIX”.
How important are film festivals for children and youth? How much do films intended for the young(est) people influence their worldview? Can they face the challenges of real life mirrored on the big screen while learning from it? These are some questions to which the best answer was given by the 28th edition of the International Film Festival “Schlingel” between 23-30th September. Impeccably organized, with many guests representing almost all of the films and a dozen jury members, this festival in the charming town of Chemnitz in Saxony, eastern Germany, met all the challenges set before each edition, offering a wonderful energy that could be felt before and after each screening. Movies, their authors, and protagonists “gave” us stories in which they face fear, uncertainty, love, growing up, maturing. They came from different paths of social life and various parts of the world, facing us with it in the best possible way, with the eternal question: What kind of world do we, the adults, leave for them? Because, no matter how cliché it sounds, the world belongs to the young people. In this way, once again the power of the seventh art was shown in action, which, despite the popularity of social networks, still remains inviolable, at the very top.
Колку се важни филмските фестивали за деца и млади? Колку филмовите наменети за (нај)младите влијаат врз нивниот светоглед? Дали тие можат да се соочат со предизвиците во реалниот живот пресликан на големото платно, истовремено учејќи од него? Прашања на кои најдобар одговор даде 28 издание на Интернационалниот филмски фестивал „Шлингел“ од 23 до 30 септември. Беспрекорно организиран, со многу гости од речиси сите филмови и членови на десетина жирија, овој фестивал во симпатичниот град Кемниц во Саксонија, источна Германија, одговори на сите предизвици поставени пред секое издание, нудејќи прекрасна енергија која пред и по секоја проекција можеше да се почувствува меѓу присутните. Филмовите и нивните автори и протагонисти ни „подарија“ приказни во кои се соочуваат со стравот, неизвесноста, љубовта, растењето, созревањето… во различни контексти на општествено живеење во различни делови од светот, и со тоа на најдобар може начин не’ соочија со вечното прашање: Каков свет им оставаме ние, возрасните? Бидејќи, колку и да звучи како клише, светот им останува токму на младите. На тој начин уште еднаш на дело се покажа моќта на седмата уметност, која и покрај популарноста на социјалните мрежи, сепак и понатаму останува неприкосновена, на самиот врв.
Синоќа, на затворањето на 28 издание на Интернационалниот филмски фестивал за деца и млади „Шлингел“ беа доделени наградите за најдобрите. На фестивалот во Кемиц од 23 до 30 септември беше прикажан 171 филм, а за најдобрите одлучуваа десетина жирија во разни секции. Беше прекрасно да се присуствува на фестивалот полн со детска радост и младешка енергија, и затоа „Шлингел“ се смета за еден од најзначајните фестивали за младите во Европа.
Многу ми е драго што од 23 до 30 септември сум дел од ФИПРЕСЦИ жирито на 28-то издание на филмскиот фестивал во Кемниц, Германија. Другите двајца членови се колегите филмски критичари Холгер Твеле (Германија) и Хозе Солис (Хондурас/Шпанија). Голем предизвик е да се погледнат филмовите кои третираат теми што ги засегаат децата и младинците, оние во чии раце е иднината на оваа планета, бирајќи го најдобриот меѓу нив.
