Кога пред десет дена Михаел Хакене ја доби „Златната палма“ во Кан за неговото ново остварување „Белата лента“, ми се чини дека беше поправена уште една неправда, бидејќи со својот филмски опус австрискиот автор со години заслужуваше да добие фестивалски почести, особено на најценетиот фестивал во светот, каде неколку пати беше во конкуренција за престижните награди. „Понекогаш сопругата ми поставува едно женско прашање: Дали сум среќен? Тешко е да се одговори на него, бидејќи мислам дека среќата е реткост. Но, ова е еден од ретките моменти кога можам слободно да кажам дека сум навистина среќен“, беа зборовите кои на сцената ги кажа брадестиот филмаџија, чија скромност подоцна се покажа и на дело, бидејќи на прашањето „како ќе ја прослави големата победа во Кан“, тој едноставно одговоri „со чаша вино со сопругата, а потоа одиме на спиење, затоа што сум премногу уморен од сите прашања на кои мораше деновиве да одговорам“.

Покрај сиот гламур кој од 14 до 25 мај беше присутен на 61 издание на Канскиот филмски фестивал, на кој вообичаено најголем интерес предизвикуваат филмовите во официјалната селекција за наградите, особен интерес имаше и за придружните настани, не помалку интересни од симпатичните пушачки испади на јавни места на претседателот на годинашното жири, Шон Пен. На специјалните настани веќе неколку години наназад гостуваат значајни имиња кои имаат што да понудат и кажат, поместувајќи ја филмската уметност напред, кон иднината.