Врз основа на членовите 1, 2, 7, 12, 16, 17 и 18 од Законот за државните награди, Законот за изменување и дополнување на Законот за државните награди („Службен весник на Р.М.“ бр.52/06, бр.54/07 и 74/12) и Правилникот за работа, Одборот за доделување на државната награда „Мито Хаџи Василев –Јасмин“, на седницата одржана на 30.11.2015 година донесе Одлука за доделување на државната награда „Мито Хаџи Василев –Јасмин“ во 2015 година за остварувања во областа на публицистиката и новинарството од интерес на Република Македонија на м-р Игор Анѓелков и проф. д-р Мишо Нетков.

Игор Анѓелков, автор на „Филм.мкд“: Отсе­ко­гаш зна­ев де­ка она што го ра­бо­там еден ден ќе осам­не во кни­га

Де­нес во Ма­ке­до­ни­ја се сни­ма­ат мно­гу по­ве­ќе фил­мо­ви од по­ра­но, но гран­ка­та ко­ја по­тфр­лу­ва е из­да­ва­ње филм­ска ли­те­ра­ту­ра ко­ја ќе се на­до­вр­зе на таа тен­ден­ци­ја, ве­ли Ан­ѓел­ков во ин­терв­ју за „Ре­пуб­ли­ка“

Раз­го­ва­ра­ше: Але­ксан­дра М. Бун­да­лев­ска

Фо­то: Ѓорги Личовски

https://arhiva.republika.mk/514290

Почитувани,

Ве информираме дека денеска од печат излезе книгата „ФИЛМ.МКД” на Игор Анѓелков, како јубилејна, десетта книга во есеистичката едиција на издавачката куќа ИЛИ-ИЛИ. Се работи за преглед на македонскиот филм во новиот милениум низ интервјуа со режисерите на филмовите кои авторот на книгата ги направи од 2003 до 2014 година, период кога во етерот се емитуваше неговата авторска емисија, филмскиот магазин “Филмополис”. Книгата е надополнета и со осврти и рецензии кон македонските филмови, објавувани во дневни весници и неделници со кои Анѓелков соработувал во споменатиот период.

Читај повеќе →

Уф, ова беше напорно задоволство!

Сè уште приказната во оваа книга не започнала да се одмотува, а веќе имаме два збора за промислување. Па да, напорно беше да се прегледаат повторно 502 емисии, а потоа од маркираните да се извадат потребните интервјуа со македонските филмаџии. Башка првите 170 епизоди беа архивирани на ВХС-касети, а моето видео одамна беше во аут. Имаше денови кога мислев само на плеј-стоп копчињата… плеј-стоп-плеј-стоп-плеј-стоп… и така во недоглед. Но, истовремено сето тоа во мене предизвикуваше огромно задоволство, затоа што сфатив дека во претходните 11 години, колку што магазинот “Филмополис“ се емитуваше во етерот, сум РАБОТЕЛ! И сум сработил еден куп квалитетен материјал поврзан со мојата голема љубов – Седмата уметност. А тоа може да се погледне само од дистанца, откако ќе излезеш од ритамот наречен – една емисија неделно, секој понеделник од 21 часот (иако магазинот три сезони се емитуваше и во 22.30, а по него следеше некој одличен наслов, како заокружување на филмската вечер на Телма, само за сладокусци).

Читај повеќе →

Во време кога во Македонија конечно се стави ред во филмската индустрија со носење на Законот за филмска дејност и регулирање на сите финеси во која насока треба да се движи домашната кинематографија, во време кога токму македонската кинематографија како никогаш досега продуцира по неколку целовечерни филмови годишно, давајќи им шанса и на младите автори кои претставуваат иднина на македонскиот филм, сепак се чувствува недостаток во еден сегмент од целата оваа приказна поврзана со Седмата уметност, а тоа е малиот број на филмолошки изданија на годишно ниво. Токму затоа радува фактот што на издавачката сцена имаме ново филмолошко издание, за кое апсолутно ја прифаќам синтагмата на авторот, филмско патување. Патување за кое сум сигурна дека за секој читател ќе биде вистински предизвик.

Читај повеќе →

Келнерката ми го донесе нарачаното кафе. Убаво изгледа. Ми се насмевна. За момент погледна кон книгата што ја читам, но не ме праша за што се работи. И подобро. Кој ќе ѝ објаснува дека неодамна во мојата омилена книжарница наидов на ова непроценливо богатство, кое ме потсети на едни убави времиња кога мојот град дишеше сосема поинаку. Во моите пубертетски денови, слободата на движење низ градот за мене беше ултимативно правило. Начелата на панк движењето кон кое се стремев сè уште беа дел од мене, секако, во видоизменета форма, иако и на времето нив не ги сфаќав во буквална смисла, туку си ги толкував онака како што знаев и умеев. Тоа често пати ме доведуваше до конфликтни ситуации со ортодоксните, но мојата ќелава глава ги одвраќаше од намерите да ме подберат, иако и тоа во старт означуваше контрадикција, бидејќи скинхедсите и панкерите и не се мирисаа баш многу. Но, во нашиот град, под ова железно небо во боја на бамји, такви беа правилата на играта.

Читај повеќе →

пишува: Оливера Ќорвезироска

Игор Анѓелков е автор со одличен творечки ритам, и во буквална и во метафорична смисла. За шест години – три книги, во три книги – суверена дефиниција за сопствениот раскажувачки интерес, јасно одреден, уште појасно следен и развиван. Како да ги надоврзува насловите еден на друг, како да ги (о)пишува градот и светот, улица по улица, фотографија по фотографија, песна по песна, вистина по вистина… Исто – за да се утврди препознатливоста, различно – за да се прослави поинаквоста. „Кротки приказни“, „Крај-пат“ и „Фото синтеза“ се една неформална трилогија која беспрекорно функционира во сите можни комбинации: 1-2-3; 1-3-2; 2-1-3; 2-3-1; дури и 3-1-2, па и 3-2-1! И уште повеќе од тоа, неформалната трилогија сосем суверено си опстојува и на единечно ниво. Романот „Фото синтеза“ е фина можност да се запознаете или срдечно да се поздравите со Анѓелков. Сосем сеедно за книжевната „претстава“ е каква ќе биде вашата улога како читател.

Читај повеќе →

пишува: Благоја Иванов

Со најновиот ракопис, романот „Фото синтеза“, Игор Анѓелков несомнено го утврдува своето име на млад автор, чиј првенствен интерес е современоста, како и луѓето кои истата ја живеат, со сите свои животни премрежја. Сказната за животот на главниот лик од романов (раскажана во прво лице), кој живее во Скопје – уште еднаш укажува на тоа. Тој јунак е младич кој го обожувал панкот, што ќе се забележи од неговиот прекар Панк, како и од начинот на облекувањето и на созадавањето на својот општ имиџ. Некои белези од тој период на животот на младичот ќе му останат и кога безделничењето ќе го замени со работа, како фото уметник, обземен од местата од градот кои тој ги открива на инаков начин одошто погледот на незаинтересираниот минувач, како што и убавината на лицата на луѓето ја осветлува на посебен начин.

Читај повеќе →