Денеска од печат излегува новата поетска збирка „Гранична состојба“ од Лидија Димковска. Се работи за деветтото издание во едицијата „Поеза“ на ИЛИ-ИЛИ, кое се појавува пет години по стихозбирката „Црно на бело“, како прво издание со кое стартуваше споменатата едиција.
Деновиве од печат излезе нова книга во издание на ИЛИ-ИЛИ. Се работи за преводот на романот „Кога светлината згаснува од Ојген Руге, како 193 наслов во популарната едиција „ПРОаЗА“. Преводот од германски јазик е на Ксенија Чочкова, илустрацијата на корицата и дизајнот се на Марија Смилевска, а излегувањето на книгата финансиски е помогнато од книжевната мрежа „ТРАДУКИ“.
Деновиве од печат излезе четвртата книга во едицијата „Виртус“ на издавачката куќа ИЛИ-ИЛИ. Од прекрасниот серијал „Едно лето со…“ на Антоан Компањон, по Бодлер и Монтењ, овој пат францускиот автор не’ соочува со приказната за животот и делото на славниот Блез Паскал. Преводот од француски јазик е на Зоран Јовановски, корицата е дело на Марија Смилевска, а излегувањето на книгата е поддржано до Францускиот институт во Скопје.
Објавувањето на актуелниот „Роман на годината 2020“ на Фондацијата „Славко Јаневски“ се случи на штандот на „Антолог“ на септемврискиот Саем на книгата, по чие завршување новото дело на Јанковски имаше приоритет меѓу многуте во мојата домашна библиотека кои требаше да се прочитаат. Првите импресии веднаш ги проследив до авторот преку мејл, а деновиве, по препрочитувањето на книгата, токму тој прв импулс преточен во текст го земав како основа за освртот кој следи, секако, надграден со нови забелешки.
Во конкуренција од 41 пријавени романи, „Шрапнел“ влезе во третиот круг со уште осум други книги. По секоја селекција, најтранспарентниот член на жирито, Живко Гроздановски, на својот блог-сајт „Булевар Ослободување“ објавуваше кратки осврти за книгите кои отпаднаа од конкуренција. Еве ги неговите импресии за „Шрапнел“ по гласањето за петте книги кои влегоа во финалниот круг за „Роман на годината“ на Фондацијата „Славко Јаневски“:
Онаа народната вели: „До сто и една, и назад!“
Пред неколку дена, токму на 101-годишна возраст, почина Лоренс Ферлингети, предводник на бит-генерацијата заедно со Џек Керуак, Ален Гинзберг, Гери Снајдер, Боб Кофман, Грегори Корсо… Тој е прекрасен доказ дека може да се дотурка до 101 година, иако во животот бил и скитник, поет, новинар, морнар, преведувач, сценарист, сликар, доктор на науки на Сорбона, активист и ко-основач на култната книжарница и издавачка куќа City Lights Booksellers & Publishers. Кога Ферлингети наполни стотка во 2019 година, градот Сан Франциско го прогласи 24 март за „Lawrence Ferlinghetti Day”.
(Кон романот „Шрапнел“ на Игор Анѓелков во издание на Или-Или, Скопје, 2020 година)
По една година од излегувањето на „Шрапнел“, и Сашо Огненовски се осврна кон романот и она што го испровоцирало.
Плочата на гробот на дедо ми и баба ми одамна беше напукната, и еден ден, конечно, во средината се струполила надолу, отворајќи дупка небаре уште вечерва ќе излезат на едно рандеву низ локалните гробишта. Се обидуваме со татко ми да направиме нешто, составувајќи некои паднати парчиња за колку-толку гробот да изгледа пристојно за утрешната задушница, но заклучуваме дека мора под итно да се смени плочата. Тој ми вели дека ќе оди кај истите луѓе што го направиле гробот уште пред дваесетина години, кога почина баба ми од инфаркт, а јас се чудам и прашувам гласно зарем тие сè уште постојат и го работат ова, но тој ме уверува дека се на истото место и дека сега синот го преземал бизнисот. Инаку, да нема забуни, на спомен-плочата над гробот долго време левата страна стоеше празна, чекајќи го стрпливо името на дедо ми да го заземе своето место, за разлика од некои соседни плочи, на кои веќе имаше изгравирано слика од идните почиватели, па дури и нивното име и годината на раѓање, додека кај годината на умирање фалеа последните две бројки по задолжителните „20..“.
Денес од печат излегува нова книга од ИЛИ-ИЛИ, овој пат поразлична од она на што дoсега беа навикнатие читателите. Сигурно во текот на изминатите месеци по социјалните мрежи сте се сретнале со прекрасните цртежи на Перо Георгиев, придружени со кратки, но мудри текстови, со надеж дека истите ви се допаднале и сте уживале во нив. Овој пат подредени во тематски поглавја и сместени на едно место на 240 страници, оваа драгоцена графичка книга насловена „Животот на смртта“ сигурно би ја посакал секој библиофил во својата домашна библиотека.
пишува: Благородна Димовска-Буџакоска
Ми беше чест да ја читам книгава, ми беше особено задоволство да се дружам со неа во новогодишната ноќ, бидејќи за мене славењето е тоа, храна ми е пишаниот збор, и јас рано утринава си легнав сита.
