Архива за категоријата: Книжевност

Како долгогодишен ко-сопственик и уредник во ИЛИ-ИЛИ, во оваа рубрика ќе се обидам да го претставам најдоброто во нашето издаваштво, но и интересот како писател за книгите кои ме воодушевиле и оние кои штотуку треба да ги откријам.

„Чума“ од Албер Ками

„Втората депониска криза“ во метрополата, по онаа во 2023 година, на улица ги изнесе градските стаорци, а експертите предупредија дека може да дојде до епидемиолошка криза, потсетувајќи не’ на времињата од 16 и 17 век, кога натрупаното ѓубре предизвикало смртоносни зарази. Сето ова беше добра причина во домашната библиотека да ја дувнам прашината од класикот „Чума“ на Ками и да го препрочитам после долго време. Издаден во 1970 година во славната библиотека „Атлас“ на издавачката куќа „Македонска книга“, онаа со незаборавен зелено-бел дизајн на корицата и со сугестивното лого во средината, романот е во превод на Вера Христова.

Читај повеќе

Портрет во Струмица

„Има една вредна група на уметници во Струмица кои гравитираат околу ликовната уметност, книжевноста, театарот, филмот, музиката… и постојано создаваат нови перспективи преку настаните, изданијата, претставите… на тој начин одржувајќи го здрав духот на градот. Имам неверојатна среќа што моите книги и текстови им се допаѓаат. Во среда, на 17 септември, ќе се обидеме да направиме синергија меѓу присутното и возможното, создавајќи убав темел за понатамошни дружби и соработки“.

Ова беше најавата за настанот „Портрет на Игор Анѓелков“ во организација на „Здружението за култура – Транзен“, а во продолжение одиме со пост фестум доживувањата од Југот 😉

Читај повеќе

КОТАТА 2023

Кон романот „Ветрилиште“ од Игор Анѓелков

пишува: Ана Витанова-Рингачева

„Ако Ван Гог не продал ни пет слики, ако не се знае Моцартовиот гроб, ако Хомер пеел за смртта на Хектор за еден пехар вино, кој е тој човек што би можел да каже за себе дека заслужил некоја награда и кој би смеел да ликува поради неа?“ (М. Маџунков)

Во светот на уметниците постои еден парадокс. Тие си пречат еден на друг. Тие се закана еден за друг. Уметноста е заедничкиот дом за сите. Општеството со вискоизградена самосвест за важноста на културата, го чува тој дом, го реставрира и ги заменува расипаните светилки, за да не остане во мрак и незабележан за минувачите. Но и мета за ограбувачите. Земајќи го в раце „Ветрилиште“, најновиот роман на Игор Анѓелков, на корицата забележав светилник. Од асоцијациите што надоаѓаа, првата беше за светилникот како најосамената градба поставена на стрмна карпа, високо над морето. Силно удиран од ветровите таму горе, не престанува да им биде патоказ на бродовите и нивните патници. Оттаму погледот има далечен досег.

Читај повеќе

„Совршен поет”, Игор Исаковски

Во 90-те години се сретнувавме по сокаците на Старата скопска чаршија, која беше активна до раните утрински часови. Неговите приказни беа претежно поврзани со демоните и светлините од ноќниот скопски живот. Ја сакав неговата проза, исполнета со експлозии, трудни месечини, ерупции… особено „Писма“, која ни беше Библија во средно.

Читај повеќе

Беџ, ЦД, фотографија

Буричкајќи низ домашната библиотека, деновиве пронајдов три драгоцености. Имено, за првите три прозни изданија, практикував секој читател, освен приказните, да добие и нешто плус.

Читај повеќе

„Киклоп” од Ранко Маринковиќ

Деновиве од печат излезе преводот на македонски јазик на романот.„Киклоп” од Ранко Маринковиќ, според многумина, еден од најдобрите хрватски романи во 20. век. Книгата е дел од популарната едиција “ПРОаЗА” на ИЛИ-ИЛИ. Оваа книжевна гозба со многузначности, од нејзиното првично објавување во 1965 година, никогаш не го загуби своето значење, а тоа е едно од мерилата за квалитетен роман – да биде свеж, модерен и релевантен и по шест децении од излегувањето од печат. 

Читај повеќе

„Ние” и „Тие”

Еднаш еден пријател се обиде да ми ја објасни разликата меѓу “нас” и “нив”, иако не беше јасно кои би требало да сме “ние” и “тие”. Пријателот, по престојот во Америка, се враќал во Европа, крај него седела постара госпоѓа која на неговото прашање “каде патува?” невино одговорила: “Во Европа. Во Минхен… Тоа е град во Европа, зар не?” Откако добила потврден одговор, госпоѓата заспала не будејќи се се’ до слетувањето на минхенскиот аеродром.

Читај повеќе

Рецензија за романот „Ветрилиште“

На „Репер“ излезе една продлабочена анализа за романот „Ветрилиште“ низ референтни теориски согледувања, со отворен поглед и нови прозорци за понатамошно толкување заради слоевитоста на самиот текст, како што нагласува авторот.

Читај повеќе

Бајац, Геопоетика

Дружба и фото за спомен во рамките на „20. ПЕН конференција“ во Охрид со Владислав Бајац, човекот кој со белградската издавачка куќа „Геопоетика“ веќе три децении ни приредува вистински книжевни возбуди.

Читај повеќе