Изминативе денови најактуелна вест беше онаа за реоформувањето на бендот „Oasis“. Се прашувам што уште имаат овие стари англиски к.ротресини да ни понудат? Повеќе меѓусебно пцуење и навредување низ медиумите? Повеќе шампањ и кокаин? Уште некоја песна со „позајмен“ риф од Битлси? Едно е сигурно, на нивното конто следната година ќе има уште многу милиони со кои ќе си го обезбедат сето она од претходните претпоставки. Така си е тоа кога зад себе ја имате моќната британска музичка индустрија. Затоа, да останеме на наша територија, каде всушност се случи она што нам ни е важно и насушно – враќањето на сцена на момците од „Хајка“. Тоа е веста која нас не’ тангира! Домашната музичка сцена никогаш не била повитална, а „Хајка“ мораат да бидат активен составен дел од неа, за квалитетно растење на новите генерации, идните здрави носители на ова парче земјa.

Значи, се работи за прашање на приоритет. Затоа, F.CK OFF OASIS, GO ON HAJKA!!!

Како што зрелите цреши не’ радуваат во доцна пролет, така и „ОФФест“ редовно ни причинува задоволство во овој период од годината веќе по 23-ти пат, земајќи го најдоброто од „светската музика“ и подарувајќи ни го на дланка во нашиот град. Годинава во мојот фокус е Африка како убавица која на светот се’ уште му дава изворни возвишености, а организаторите тоа многу добро го знаат, и првите два фестивалски дена им беа посветени токму на бендовите од овој инспиративен музички континент. Впрочем, „ОФФест“ отсекогаш имал добро чувство за современите музички тенденции, па по плејадата модерни звуци од Јужна Америка во првото десетлетие и кусур, овој пат следиме концепт „back to the roots“ во кој навистина имаме што да видиме, чуеме и научиме. Она што David Byrne од Talking heads го започна уште во 90-те со неговата продуцентска куќа „Luaka bop“ во меѓувреме стана канон кој треба да се следи и почитува.