Од поранешните редакции за култура во електронските медиуми не остана речиси ништо. Телевизија Телма е еден од ретките бастиони кои во својот дневник практикуваат да покријат културни настани актуелни во моментот. Тие беа пријатното изненадување на промоцијата на „Ветрилиште“ во ДПМ, емитувајќи го прилогот веднаш по настанот, во третото издание на вестите, со што ги испочитуваа основните правила на новинарската професија.
Читај повеќеАрхива за категоријата: Скопје
Заводливата длабочина на едноставноста
Кон театарската адаптација на романот „Снег“ од Максанс Фермин
Во понеделникот во МКЦ, популарната „Денсинг сала“ во која вообичаено уживаме во концертните настани беше сосема непрепознатлива. Како да влегувате во временска машина која ве носи пар векови во минатото, во земјата на изгрејсонцето. „Виновникот“ за оваа поинаква реалност е сценографијата за претставата „Снег“, која по минатомесечната премиерна изведба повторно се врати на сцената, на исклучително задоволство на пристутните.
Читај повеќеСуперхикс анплагд
Како да се заокружи 30-годишниот јубилеј од постоењето, освен со уште еден триумфален настан. Браво момци, браво Суперхикси! Во неделата се случи првиот од двата најавени „анплагда“ на бендот кој на музичка сцена како нашата, на која нема правила на игра, успева да опстои полни три декади со еден куп албуми и песни зад себе. По големиот концерт летото во паркот во Кисела вода, овој пат во истата општина, но во прекрасниот Дом на култура „Билјана Беличанец“, деветчлената банда успеа да направи акустична прошетка низ материјалот кој супериорно го градеше од година во година, за на крајот да станат една од ретките македонски групи со вистински интегритет.
Нобелова награда за мир
На денешен ден во 1979 година, на Скопјанката Гонџа Бојаџиу, попозната како Мајка Тереза, во Осло и’ беше доделена Нобеловата награда за мир. Во нејзиниот спомен-музеј во Скопје, на видно место се истакнати копијата од дипломата од овој настан и фотографијата која датира токму од 10 декември, кога Мајка Тереза лично ја примила наградата од Нобеловиот одбор.
Читај повеќеСлободно Скопје
На денешен ден пред 80 години нашето Скопје беше ослободено од клетите окупатори, по што градот плански се развиваше во современа метропола, во која и денес живееме, твориме, пееме и се смееме – доколку на работите гледаме од позитивната страна. Оние од другата страна на огледалото се повеќе на број, но денес не е моментот за потенцирање на поинаквиот вид на урбана окупација со која се соочуваме, почнувајќи од градежната мафија, па се’ понатаму. Да се вратиме на темата. Како потсетување на тие бурни денови при крајот на Втората светска војна, во прилог еден историски артефакт изложен во постојаната поставка во Музејот на град Скопје на старата железничка станица, прогласот со кој се објавува дека Скопје е ослободено од страна на 42-та македонска дивизија и останатите организирани воени единици.
Читај повеќеКон изложбата „Вечнеење“ на Никола Пијанманов
Во 2018 година „Времиња“ во галеријата „МКЦ“, две ипол години подоцна „Пасија“ во галеријата „Метаноја“, а синоќа „Вечнеење“ во двата салона „Империјал“ при КИЦ во Скопје. Никола Пијанманов со новата поставка на супериорен начин ја сублимира својата поетика и ликовна естетика, своите интереси и светогледот, своите перцепции и внатрешни превирања. Оваа неформална трилогија заокружена со „Вечнеење“ и не можеше да содржи друг наслов освен повикот за една духовна егзистенција со поглед кон небото, кон вечноста, поткрепена со насловниот каталошки цитат на данскиот „Или-Или“ филозоф Сорен Кјеркегор: „Во овој живот одлучуваш за својата вечност“. Или со своето делување ќе придонесеш кон појасно согледување на контекстот во кој живееме, или комформистички ќе гледаш отстрана и ќе мислиш дека уживаш во плодовите на хаотичноста. Пијанманов влечејќи поуки од второто, радикално го поинаквува и разобличува првото „или“.
Читај повеќеТрафиките што ги нема
Кога се запишав на Интердисциплинарните студии по новинарство во Скопје, на првиот час вообичаено генерацијата се запознаваше, а на вториот час ни беше зададена задача за пишување есеј насловен „Зошто се запишав на новинарство?“ или „Зошто сакам да станам новинар?“ Ми делуваше шокантно ова барање од професорот бидејќи ме потсети на редовната обврска во основно училиште кога на првиот час по македонски јазик задолжителниот состав што требаше да го напишеме беше со наслов „Како го поминав летниот распуст“. Та нели сме на факс, нештата треба да се одвиваат на повисоко ниво, се прашував. И затоа решив малку да се позезам. „Јас, всушност, не сакам да бидам новинар, туку да работам во трафика“, отприлика гласеше поентата на мојот текст, во кој образложувам дека уште од мали нозе токму трафиката, од каде ги купував весниците што, во зависност од возраста, ме интересираа, беше мојот прозорец кон светот. Се разбира, есејот мораше да го прочитам и пред новите колеги, потег кој исто така ме потсети на деновите поминати во основното образование.
Возбудливи филмови во трка за „Златна грива“ на „КинеНова#9“
Од 15 до 20 октомври, по деветти пат, „КинеНова“ го нуди најдоброто од остварувањата на новите автори. Со провокативните дизајн и слоган „Што е прво? Филмот или приказната?“, предјубилејното издание на меѓународниот филмски фестивал низ богатите содржини исполнети со проекции, мастеркласови, работилници… ќе се обиде да го задржи нивото на провокативност кое отсекогаш претставувал негов квалитет.
Час по анатомија со Че Гевара
На денешен ден, 9 октомври, беше егзекутиран последниот вистински револуционер во 20 век, Аргентинецот Ернесто Че Гевара (1928-1967). На постојаната поставка во Музејот на град Скопје, пријатно-изненадувачки, може да се види една многу интересна слика на српската уметница Оља Ивањицки, насловенa „Час по анатомија“, како алузија на славната слика на Рембрант, на која се насликани последните мигови на овој свет на револуционерот, пред да му се загуби секаква трага.
Читај повеќе„Народен непријател“ од Ибзен во МНТ
Кога повторно го препрочитувам Хенрик Ибзен, сфаќам колку овој норвешки автор бил сплотен со времето во кое живеел, а истовремено бил и надвор од него. Е па сега, одлучи се, си велам. Дилемите во однос на втората констатација ми ги разреши гледањето на претставата „Народен непријател“ во МНТ, драма која иако е напишана пред дури 140 години (сиц!), таа совршено кореспондира со времето во кое живееме (или подобро, живуркаме).
Читај повеќе