Да се замине или да се остане?
Постојано преиспитување преку монолог со себе и дијалог со Другиот, како докази за моќта на книжевноста и продолжување на животот на книгата и по година ипол од нејзиното излегување. Никола Стиков со месеци ми навестуваше осврт кон книгата, и синоќа конечно тоа и се случи!
Но тој во меѓувреме навистина беше вреден и сработи многу со започнување на проектите Наука за деца, С(ц)иеста и фондацијата КАНТАРОТ. Овој негов личен осврт кон „Шрапнел“ го доживувам како еден вид заокружување на романот, откако истиот успеал да кореспондира со читателите, со онаа поента на пријателот од Канада на крајот од текстот, со која потполно се сложувам.
Ти благодарам, Никола. ️
Еве го и линкот до текстот: