Искрено, не верував дека нашите генерации ќе доживеат вакво нешто – пандемија од светски размери, која сите ќе не’ измести од колосек. Влеговме во третата деценија од 21 век, кога претпоставував дека медицината е на напредно ниво и бргу ќе реагира на ситуацијата, но… Сепак, да гледаме на светлата страна од работите, како што не’ советуваа на времето Монтипајтоновците.
Што да се издвои како значајно од концертите на кои сум присуствувал, кога всушност сите се значајни на овој или оној начин. И на свирките на кои не си поминал ОК од разно-разни причини, сепак дел од нив остануваат во меморијата и со драго срце им се навраќаш на тие моменти на кои си присуствувал по своја волја. Во овој втор дел, повторно хронолошки, стартувам од втората половина на 90-те, па се’ до крајот на првата деценија од новиот милениум. Има тука многу за што да се пишува, но ќе се обидам да се задржам во рамките на возможното 😉
Случајно или не, зачував еден куп концертни билети во стариот албум чии корици одамна се распаѓаат. Не се работи за класично колекционерство, туку едноставно за парче зачувана хартија која ме потсетува на убавите концертни моменти на омилените музичари, кои на овој или оној начин духовно ме обликувале, затоа што музиката навистина зазема значаен дел од мојот живот. И бидејќи ги има многу, решив да направам серијал од неколку текстови, започнувајќи со најзначајните меѓу нив, секако, зачинети со сеќавањата на времињата кога се одржале настаните. Ова е Part 1, а билетите се наредени хронолошки.
МКЦ, кино „Фросина“, 17.05.2019, 21 часот
Во предвечерјето на евровизиската халуцинација на која ќе биде подложена речиси целата македонска нација, сметајќи дека ги достигнала врвните дострели во поновата музичка историја, во МКЦ се случи долгонајавуваната концертна промоција на вториот албум „Devotion“ на мултиинструменталистот Мухамед Ибрахими. Во опуштена и пријателска атмосфера, музичката сцена која жилаво се бори да опстане уште еднаш докажа дека знае да изнедри ликови кои животот на ова тло, во овој град, го прават поднослив, па дури и на моменти хедонистички пријатен. Големата непознаница за поголемиот дел од публиката конечно на прекрасниот концерт го покажа своето вистински талентирано лице и ни приреди задоволство на сите нас, присутни таа петочна вечер во култниот дом на култура крај Вардар.
Кон коцертното претставување на новиот албум на Сашко Костов, 20.04.2019, МКЦ, Денсинг сала
Во единствената вечер во последниов месец кога можеше барем малку да се здивне од ветувањата на кандидатите во претседателската кампања на ова измачено и исполитизирано парче земја, посетата на Денсинг салата во МКЦ беше одличен избор. Таму ултра талентираниот Велешанец Сашко Костов и пријателите го промовираа неговиот најнов албум насловен „Крик и прашина“, издаден на почетокот од годинава со сопствени сили. Со симпатична слика од Ангел Коруновски на насловната, музиката и аранжманите на ова ЦД во целост ги потпишува Сашко Костов, овој пат текстуално потпомогнат од Ана Стојаноска, со што таа женска страна од неговата личност со која музичарот постојано кокетира конечно си добива и свое име и презиме. Двоецот ни подарува провокативни текстови чии пораки го отсликуваат времето во кое живееме и желбата истото да го надминеме, да го надраснеме и да полетаме понатаму, во една друга стварност во која ќе ги реализираме своите креативни идеи и потреби. Интересно, повеќето од текстовите се на македонски јазик, па и самиот Костов во текот на концертот гордо ќе контстаира: „Луѓе, македонски добро звучи, нели“. Со тоа градот на гемиџиите си доби свој модерен Рацин со глобален шмек.
Thurston Moore на Скопскиот џез фестивал
После долго време во МКЦ гостуваа новосадските херои „Обојени програм“, кои направија одличен концерт. Старците се супер увежбани и отсвиреа речиси се’ што е важно во нивната богата, веќе 30-годишна кариера.
Според многумина, носители на највозбудливата музичка слика во изминатата деценија беа бендовите што доаѓаа од бристолската сцена. Трип-хопот како нов израз, за релативно кратко време се искачи на пиедесталот како врвно естетско доживување, бидејќи ги содржи музичката иновативност, меѓусебното проникнување на различните музички стилови и, пред се’, целосниот артистички пристап не само во рамките на сцената, туку и воопшто, во секојдневниот живот, како начин на размислување, дишење и живеење.
