Во последниве години, знаејќи кон каде се движи светот наметнувајќи одредени агенди кои мораат да се протнат на голема или мала врата, малку работи ме израдувале во однос на филмската уметност, особено кога се работи за фестивалските награди. Оваа е една од нив!

Кој би рекол дека еден од омилените филмаџии ќе ќари „лав“ во Венеција. But, never say never! Со својата континуирана и посветена работа, Џармуш докажа дека кога ќе останеш свој, на крајот неминовно ќе си дојдат и резултатите. Затоа што тој, како старее, станува се’ подобар и подобар, како црвеното рујно вино. Честитки друже!!!

Денес завршува 35. издание на филмскиот фестивал во Љубљана, а синоќа на свеченоста во „Цанкарјевиот дом“ беа доделени годинашните награди. Жирито на најстарата организација на филмски критичари ФИПРЕСЦИ, во која членував заедно со Маруша Курет (Словенија) и Хамед Солајманзадех (Иран/Германија), во селекцијата „Перспективи“ составена од десет филмови на режисери во подем, наградата му ја додели на грузискиот филм „Април“ на филмаџиката Деа Кулумбегашвили.

Кога станува збор за австриската кинематографија, несомнен суверен е омилениот и наградуваниот филмски автор Михаел Ханеке. Меѓутоа, паралелно со неговата работа течеше и онаа на Улрих Зајдл, ништо помалку квалитетен и провокативен автор, чии филмови, како и неговиот писател сонародник Томас Бернхард, ја соголуваат малограѓанска Австрија. Ја имав честа да го интервјуирам добитникот на наградата за исклучителен придонес во филмската уметност на годинешниот фестивал, чии филмови „Рај: Надеж“ и „Рај: Љубов“ ќе имате можност да ги гледате во среда (20:30) и во петок (22:30) во Домот на култура „Билјана Беличанец“ (Киноверзум) во Кисела вода.