Кон саундтракот за филмот „24 Hour Party people“ (Various artists)
Конечно, по толку години следење на филмот и колекционирање на саундтраци, в раце имам комплетно остварување и бисер во мојата колекција – музиката од филмот „24 часа шибај, играј и ниту за момент не застанувај“ *(слободен превод на авторот).
Покрај квалитетната француска инвазија во различните жанрови на современата музика во последнава декада, подеднаков квалитет содржат и носачите нз авук на кои се поместени теми од француските филмови. По прекрасните саундтраци за филмовите „Големото синило“, „Бети блу“, „Доберман“, „Петтиот елемент“, „Леон“ и др, на светлината на денот се појави уште еден одличен албум со филмска музика – бисер преполн со добри филмски композиции. Се работи за саундтракот од филмот „Амели“ на режисерот Жан-Пјер Жене.
Ултрапопуларниот филмски хит во летото што измина ја заокружува својата медиумска присутност со саундтракот на кој се поместени 15 теми, кои се звучна поддршка на приказната за авантуристката Лара Крофт. Ова е типичен носач на звук на кој се поместени теми што не се создадени исклучиво за филмот, туку е направена компилација од значајни музички имиња кои „позајмуваат“ свои теми, кои, од една страна, уште повеќе го популаризираат филмот, а од друга страна, присвојуваат мал рекламен простор и финансиска добивка за себе во музичкиот и филмскиот бизнис. Чиста работа – и волкот сит, и овците на број.
Триесет и кусур годишната кариера на маестрото на филмската музика, Енио Мориконе, оваа година е крунисана со фантастична музичка компилација, која, на некој начин, претставува длабока посвета и благодарност од неговите музички фанови за сите слатки звуци што тој ги компонирал и отсвирел во текот на неговата богата кариера.
„You wearin’ a mask, which mask are you…“ вреска старото панкериште во темата „Mask“ која го отвора неговиот нов албум „Beat ‘Em Up“ излезен на 17 јули оваа година. Со тоа повторно дава до знаење кој е кралот на рокенролот, тој турбулентен жанр, кој со години умира и повторно, за инает на другите, се инкарнира и ревитализира.
Она што на 11 септември му се случи на Њујорк, главниот град на светот, можеби ќе се одразни на убавината на неговиот изглед, но секако не и врз неговиот дух. Во овој серијал осврт кон луѓето кои, живеејќи и инпспирирајќи се во/од овој град, создадоа цела енциклопедија од фантастична музика, чие влијание го чувствуваме и денес.
Директно од Нотингем, Англија, веќе десет години ни доаѓаат прекрасни смирувачки тонови преполни со артизам, меланхолија, драма, страст, софистицираност… Ваквиот спој на убавото со мистичното длабоко не’ убедува дека Ник Кејв, Таксидомун, Велвет андерграунд, Нил Јанг и Џој дивижн се патници чија крајна дестинација завршува во пазувите на Тиндерстикс.
Ова парче 54-минутна музика за филмот „Ханибал“ на Ридли Скот го потпиша еден од најпочитуваните композитори во филмската индустрија, Германецот Ханс Цимер. Неговата епопеја започна во средината на 80-те, кога заедно со Дејвид Брн и Ричи Сакамото ја направи музиката за култниот филм „Последниот кинески цар“ на Бернардо Бертолучи, која им донесе и неколку награди, но се чини дека почетоците на компонирање на музика за филм истовремено беа и достигнување на врвот на креативноста за Цимер, па останатите саундтраци беа само повторување на добро познатата формула (Црн дожд, Дождливиот човек, Возејќи ја г-ца Дејзи…).
Филмскиот бисер од последнава година, „Притаен тигар, скриен змеј“ на Анг Ли е звучно надополнет со уште еден музички бисер, саундтракот за филмот, кој содржи 15 теми компонирани од Тан Дан. Режисерот Ли кој има сериозен холивудски бекграунд („Sense and sensibility“, „The Ice storm“) сними приказна која претставува хибрид на тајванската и кинеската култура напишана на мандарински јазик, а Тан Дан, фантастично координирано, го надополни делото со звуци што елегантно се надоврзуваат на мултикултурните обрасци и влијанија при создавањето како на филмското, така и на музичкото дело како две засебни, но сепак комплементарни целини.
Едно од повозбудливите музички изданија ова лето е новиот албум „Анархија“ на црниот хип-хоп проповедник Баста Рајмс. Тој е еден од неколкумината мејнстрим артисти чија популарност се зголеми во средината на 90-те, кога рап музиката стана светски тренд број 1. Неговиот договор со издавачката куќа „Electra records“ тече според предвиденото, па така секоја година добиваме нови „Баста стихови“, исполнети со измешани чувства: од повик кон борба на почетокот од кариерата, до крајно „кулирање“ на актуелнот албум.
