Кон театарската адаптација на романот „Снег“ од Максанс Фермин
Во понеделникот во МКЦ, популарната „Денсинг сала“ во која вообичаено уживаме во концертните настани беше сосема непрепознатлива. Како да влегувате во временска машина која ве носи пар векови во минатото, во земјата на изгрејсонцето. „Виновникот“ за оваа поинаква реалност е сценографијата за претставата „Снег“, која по минатомесечната премиерна изведба повторно се врати на сцената, на исклучително задоволство на пристутните.
Годината беше 2020, пандемијата сите не’ излудуваше, но Скопскиот џез фестивал си имаше редовно издание во Националната опера и балет во третата недела од октомври. Со маски и раздалечени бајаги еден од друг, проследивме неколку навистина возбудливи концерти, впрочем, како и секогаш кога се работи за институцијата СЏФ. По еден од нив, на враќање дома преку плоштад, Мартиновски на неколкумина од нас во групата ни соопшти дека за време на концертите, доколку е силно инспириран од музиката која ја слуша во моментот, го вади мобилниот телефон, и на една софтверска програма црта слики. Четири години потоа, Марта со своја изложба во МКЦ!
Синоќа во киното „Фросина“ во МКЦ се одржа настанот на годината! Во еден траорен период за сите нас, се случи промоцијата на книгата „Тажачки песни од скопскиот земјотрес во 1963г.“ од Ана Мартиноска и Жарко Иванов, во издание на Институтот за македонска литература. Во неа од научен аспект се претставени архивските материјали на Васил Хаџиманов, кои со децении го чекале својот љубопитен намерник да ги открие, проучи и да ги обелодени пред јавноста. Настанот имаше мултимедијален концепт благодарение на настапот на истоимениот внук, музичарот Васил Хаџиманов, кој со Вера и Оливер од „Љубојна“ надополнети со ритамот на Ратко и Виктор, создадоа магична атмосфера, соодветна на темата и достоинствена за моментот кој го живееме.
Годинашното издание на фестивалот „Млад Отворен Театар“ синоќа и официјално беше затворен со претставата „Евангелие по Ф.М. Достоевски“ на Српскиот народен театар од Нови Сад. Убава коинциденција, или уште подобро, програмска стратегија беше моментот фестивалот да се отвори и да се затвори со Достоевски. На стартот гостуваше Загрепскиот театар на младите со дводелната „Браќа Карамазови“ во режија на регионалната ѕвезда Оливер Фрљиќ, а синоќа во МКЦ гледавме фрагменти од делата на рускиот класик, во режија на Јернеј Лоренци. Очигледно, универзалните думи на Фјодор за човековата егзистенција, возвишеност и ништожност во ова (светско) лудило што ни се случува повторно се релевантни, како никогаш досега.
Германскиот режисер во последниве две декади си игра падни-стани со својата кариера, но тоа е разбирливо поради возраста и различните интереси и ангажмани од кои беше дел во новиот милениум. Тој брилјираше со двата документарни филма: „Пина“ (2011) посветен на славната сонародничка, кореографката Пина Бауш, како и со „Солта на Земјата“, приказна за фотографот Себастајо Салгадо кој четириесет години го архивирал животот во скриените катчиња на земјината топка. И кога нештата веќе беа јасни, мислејќи дека тоа е жанрот преку кој германскиот мајстор ќе се изразува до крајот на кариерата, бидејќи, и покрај неколкуте обиди, не сними добар игран филм уште од „Пукање во Палермо“ (2008), еве го стариот добар Вендерс, онаков каков што го знаеме уште од времето кога Миро (Мирослав Поповиќ) во симпатичното кино во Музејот на современа уметност во Скопје, на средината од 90-те години на минатиот век, организираше ревија на неговите генијални остварувања од 70-те и 80-те години, и кога Вендерс на скопските љубители на седмата уметност им влезе под кожата.
Денеска „Младинскиот културен центар“, поранешен „Дом на млади – 25 мај“, го слави 50 роденден. Како двегодишен постар брат, преку неговата дејност и програма градот го доживував на поинаков начин, учејќи многу нови работи. Како градска институција која неретко служела и за политички поткусурувања и партиски вработувања, сепак, на крајот секогаш успевала да задржи здраво ткиво на квалитетни луѓе кои низ децениите ги организирале најавангардните настани од различни области на културата во метрополата.
На 1 декември наш и Ваш гостин беше Георги Господинов. По промоцијата на наградуваниот роман „Физика на тагата“ во 2015 година во Старата скопска чаршија, овој пат писателот го угостивме во киното „Фросина“ во МКЦ, кое беше исполнето до последното место. Имавме прекрасни промотори и љубопитна публика. Се случи уште една книжевна вечер за долго сеќавање.
Kad bih bio radio antena
Slao bih valove s vrha Sljemena…
Не, не, Јура Стублиќ и „Филм“ му припаѓаат на едно минато време кога, се сложувам, имаше добар рокенрол, но нам ни треба приклучување кон сегашноста ловејќи ги „добрите вибрации“ од актуелните регионални бендови, а најпотентен меѓу нив секако е белградскиот „Репетитор“, кој синоќа направи партали-концерт во МКЦ. Впрочем, како и секогаш кога гостувале во нашиот град!
Скопје деновиве живее интензивно на музички план. Во организација на „Пасворд продукција“, почнувајќи од 2012 година, PIN MUSIC Conference and Showcase прерасна во важен регионален музички настан на кој луѓето од музичката фела разменуваат искуства за одење чекор напред, но сепак најважното е она што истите тие, а и публиката, во вечерните термини можат да го видат во живо на сцената, каде со години наназад настапуваат интересни музички имиња од европските сцени, зачинети со актуелните бендови од домашната, македонска музичка сцена. Судејќи според првата вечер на 26 ноември, и оваа година не е исклучок, бидејќи на четирите стејџа во МКЦ можевме да проследиме еден куп возбудлива музика. Одиме по ред.
Во минатите два дена (23 и 24 јули), во МКЦ парк се одржа првото издание на фестивалот „Крај Вардарот Џез“. Оваа манифестација која веројатно има намера да прерасне во традиционална доаѓа како круна на активностите на саблејблот „ПМГ Џез“, кој во последнава година понуди еден куп квалитетна музика, која беше логично да се претстави на ваков начин, на едно место, и, секако, во живо.
