Во време кога во Македонија конечно се стави ред во филмската индустрија со носење на Законот за филмска дејност и регулирање на сите финеси во која насока треба да се движи домашната кинематографија, во време кога токму македонската кинематографија како никогаш досега продуцира по неколку целовечерни филмови годишно, давајќи им шанса и на младите автори кои претставуваат иднина на македонскиот филм, сепак се чувствува недостаток во еден сегмент од целата оваа приказна поврзана со Седмата уметност, а тоа е малиот број на филмолошки изданија на годишно ниво. Токму затоа радува фактот што на издавачката сцена имаме ново филмолошко издание, за кое апсолутно ја прифаќам синтагмата на авторот, филмско патување. Патување за кое сум сигурна дека за секој читател ќе биде вистински предизвик.

Читај повеќе →

Келнерката ми го донесе нарачаното кафе. Убаво изгледа. Ми се насмевна. За момент погледна кон книгата што ја читам, но не ме праша за што се работи. И подобро. Кој ќе ѝ објаснува дека неодамна во мојата омилена книжарница наидов на ова непроценливо богатство, кое ме потсети на едни убави времиња кога мојот град дишеше сосема поинаку. Во моите пубертетски денови, слободата на движење низ градот за мене беше ултимативно правило. Начелата на панк движењето кон кое се стремев сè уште беа дел од мене, секако, во видоизменета форма, иако и на времето нив не ги сфаќав во буквална смисла, туку си ги толкував онака како што знаев и умеев. Тоа често пати ме доведуваше до конфликтни ситуации со ортодоксните, но мојата ќелава глава ги одвраќаше од намерите да ме подберат, иако и тоа во старт означуваше контрадикција, бидејќи скинхедсите и панкерите и не се мирисаа баш многу. Но, во нашиот град, под ова железно небо во боја на бамји, такви беа правилата на играта.

Читај повеќе →

пишува: Оливера Ќорвезироска

Игор Анѓелков е автор со одличен творечки ритам, и во буквална и во метафорична смисла. За шест години – три книги, во три книги – суверена дефиниција за сопствениот раскажувачки интерес, јасно одреден, уште појасно следен и развиван. Како да ги надоврзува насловите еден на друг, како да ги (о)пишува градот и светот, улица по улица, фотографија по фотографија, песна по песна, вистина по вистина… Исто – за да се утврди препознатливоста, различно – за да се прослави поинаквоста. „Кротки приказни“, „Крај-пат“ и „Фото синтеза“ се една неформална трилогија која беспрекорно функционира во сите можни комбинации: 1-2-3; 1-3-2; 2-1-3; 2-3-1; дури и 3-1-2, па и 3-2-1! И уште повеќе од тоа, неформалната трилогија сосем суверено си опстојува и на единечно ниво. Романот „Фото синтеза“ е фина можност да се запознаете или срдечно да се поздравите со Анѓелков. Сосем сеедно за книжевната „претстава“ е каква ќе биде вашата улога како читател.

Читај повеќе →

пишува: Благоја Иванов

Со најновиот ракопис, романот „Фото синтеза“, Игор Анѓелков несомнено го утврдува своето име на млад автор, чиј првенствен интерес е современоста, како и луѓето кои истата ја живеат, со сите свои животни премрежја. Сказната за животот на главниот лик од романов (раскажана во прво лице), кој живее во Скопје – уште еднаш укажува на тоа. Тој јунак е младич кој го обожувал панкот, што ќе се забележи од неговиот прекар Панк, како и од начинот на облекувањето и на созадавањето на својот општ имиџ. Некои белези од тој период на животот на младичот ќе му останат и кога безделничењето ќе го замени со работа, како фото уметник, обземен од местата од градот кои тој ги открива на инаков начин одошто погледот на незаинтересираниот минувач, како што и убавината на лицата на луѓето ја осветлува на посебен начин.

Читај повеќе →

Букбокс читанка бр. 100

„КРАЈ-ПАТ“ ОД ИГОР АНЃЕЛКОВ

Стотото издание на Букбокс сакавме од патриотски побуди да го посветиме на македонски автор, и тоа таков кој ги поседува квалитетите кои оваа рубрика се обидува да ги промовира – да е непретенциозен но убедлив, опуштен но буден, искрен но не вулгарен, речит, но да знае за доста.

пишува: Илина Јакимовска

https://off.net.mk/bookbox/chitanka/kraj-pat-od-igor-angjelkov

пишува: Милан Дамјановски

Игор Анѓелков е една од најурбаните појави  на нашите простори во последните две декади,  особено како личност која ги проследува, презентира, но и креира  настаните и тенденциите на културната сцена низ повеќе медиуми. Најдобро е познат преку неговата работа на емисијата Филмополис  на ТВ Телма, но и во неговата издавачка куќа Или-Или,  во чии рамки тој секогаш се истакнувал со истенчен вкус за промовирање на една  урбана и современа естетика.  Во текот на овие години тој пред македонската јавност се има претставено и со збирки раскази кои ја продолжија оваа негова урбана нишка. Заради сето тоа, претставува вистинско задоволство  и предизвик да се соочиме со неговиот прв исчекор во романексна форма, романот „Крај-пат“, кој излезе од печат на крајот од 2010 г.

Читај повеќе →

Кон „Крај-пат“ од Игор Анѓелков; пишува: Александра Јуруковска

Читањето на романот „Крај-пат“, кој има поднаслов „off the road приказна“, личи на возење (можеби со мотоцикл) низ навидум познат терен, но во моментот кога ќе и’ се препуштите на сигурноста, тогаш наидувате на свиок кој вe води во нов жанр, во нова епизода кадешто може да се оживее и мртов човек и одеднаш од роман за растењето влегувате во еден вид модерна и урбана егзистенцијалистичка проза, напишана во лесен и лежерен манир

По одличното дебитантско остварување од 2006 година, збирката раскази „КРОТКИ ПРИКАЗНИ” во издание на “ИЛИ-ИЛИ”, која наиде на одличен прием кај домашните читатели, Игор Анѓелков реши да влезе и во романсиерските води со својот прв роман со интересен наслов, „КРАЈ-ПАТ”, и поднаслов “off the road приказна”. Романот раскажува сторија инспирирана од филмовите, музиката, литературата, и секако, стриповите, и затоа не случајно честа да ја креира насловната страна му припадна на маестро Игор Јовчевски.

Читај повеќе →