„Колку допирот може да биде од судбинско значење. И колку суптилноста на стилот може да плени? Многу, и притоа да остави силен впечаток. „Двојна експозиција“ на Игор Анѓелков говори за внатрешните војни на секојдневието, за миговните преграби, за погледите вредни цела една младост, за насмевките и допирите што говорат со јазикот на љубовта, за солзите во чии длабочини тонеме, за разминувањата од животно значење… и само писатели како него успеваат да ги забележат“. Сашо Огненовски напишал ангажирана рецензија за „Двојна експозиција“ во која опфатил многу различни аспекти кои ги нуди ракописот.

Шон беше панкер во душа. Ја сакаше слободата на движење низ неговиот роден град кога сака и со кого сака. Тој имаше бенд што во одредени кругови важеше за култен. „Малото семејство“, како што го нарекуваше, го делеше со уште двајца другари од средно. Претходно сите поминаа низ различни фази и низ различни групи, но на крајот некако се пронајдоа во оваа, која ја нарекоа „Д Џорџ“. Едноставно и ефектно.

Од денес сум член на ДПМ! Благодарност до луѓето кои ме предложија и до членовите на Претседателството кои гласаа за прием. Значи, од денес сум писател со тапија

Излезе новиот број на „Културен живот”. Дел од богатата содржина и текстот насловен „Простор на подвижните слики”, осврт кон актуелната, трета книга со филмска есеистика „Филмотопија”.

(Поговор кон збирката раскази „Двојна експозиција“ од Игор Анѓелков, Скопје: ИЛИ-ИЛИ, 2022)

пишува: Ана Мартиноска

Прекрасна беше таа шесто-септемвриска вечер. Дојдоа драги луѓе кои тие два-три часа си поминаа убаво во МКЦ Клуб ресторанот, на крајот заминувајќи со големи насмевки на лицата кои оддаваа задоволство. И реакциите по неколку дена само ја потврдуваа оваа констатација. Имавме топ промотори (Ана Мартиноска и Владимир Мартиновски) и потентен скопски пост-панк бенд кој квалитетно не’ размрда (Хајка). Па што би посакале повеќе?

„Книжевните разговори со Игор Анѓелков ги почнавме уште во времето кога ја објави збирката раскази „Кротки приказни“ и некако сосема природно како повод за средба со него се наметна излегувањето на неговата најнова книга „Двојна експозиција“.

Драгиот Тони Димков во воведот од текстот ме/не’ потсетува на една долгогодишна соработка, која, еве, се крунисува со ова прекрасно интервју, кое ми причини големо задоволство.

Благородна Димовска-Буџакоска е една од оние рафинирани читателки кои искрено посакуваш да ти го прочитаат ракописот. Еве ја нејзината перцепција за „Двојна експозиција“. Голема благодарност