Од средината на 70-те години на 20 век, кога во каков било контекст ќе се споменеше одредницата „европски режисер“, првата асоцијација дефинитивно беше името и презимето на култниот германски режисер Вим Вендерс. Неговиот богат опус во изминатите декади многу ја задолжи севкупната кинематографија на Старата дама, одржувајќи го во живот широко прифатениот антагонизам помеѓу холивудскиот и уметничкиот филм, како мерило за квантитет и квалитет. Но, факт е дека вечна инспирација на Вендерс беа случувањата токму во идеализираната Америка пред се’ на културолошки план, која на прва топка ја препознаваме преку љубовта на авторот кон рокенролот како филозофија и начин на живеење, често препознатлив и како редовна содржина во неговиот филмски опус.
Читај повеќеТаг архива: глобус
Мистеријата на смртта како вечен предизвик
Џенифер Чејмберс Линч, ќерка на најавтентичниот американски режисер Дејвид Линч, по 15-годишна пауза и’ се врати на својата стара љубов – професијата режисер, снимајќи го филмот „Надзор“ како нејзино второ долгометражно остварување. Откако доживеа голем успех како автор на бестселерот „Тајниот дневник на Лора Палмер“, четиво кое излезе за време на „Твин Пикс“ еуфоријата, таа се обиде и како режисер, снимајќи го контроверзниот првенец „Заробената Хелена“ (1993), во кој како опсесивни љубовници брилјира актерскиот пар Џулијан Сендс и Шерилин Фен. Но автомобилската несреќа и операцијата на ‘рбетот си го направија своето, па Џ.Ч. Линч остана во филмските води пред се’ како извршен продуцент на незабележливи остварувања, по што, конечно, седна на режисерското столче кое дефинитивно носи многу поголем креативен адреналин.
Читај повеќеСтудена војна во срцето на Андите
Откако славниот Индијана Џонс исчезна од филмското платно во 1989 година, неколку генерации љубители на филмот беа бомбардирани со тривилјални остварувања како неквалитетни копии на приказната за истражувачот на загубените светови, меѓу кои беа насловите како „Национално богатство“, „Сахара“, па и „Кодот на да Винчи“. По 19-годишна пауза стариот шегаџија повторно не’ втурнува во авантура по која бргу сфаќате дека љубовта на прв поглед кон овој филмски лик никогаш не исчезнала. Канскиот фестивал беше темпиран тајминг за светска промоција на долго најавуваниот четврти дел, а пропагандната машинерија на Џорџ Лукас, кој фигурира како продуцент и косценарист, со истовремена пост-фестивалска кино-премиера во стотици земји низ светот, меѓу кои и нашата, си ја постигна својата цел.
Читај повеќе„Златна палма“ за најстариот режисер во светот
Покрај сиот гламур кој од 14 до 25 мај беше присутен на 61 издание на Канскиот филмски фестивал, на кој вообичаено најголем интерес предизвикуваат филмовите во официјалната селекција за наградите, особен интерес имаше и за придружните настани, не помалку интересни од симпатичните пушачки испади на јавни места на претседателот на годинашното жири, Шон Пен. На специјалните настани веќе неколку години наназад гостуваат значајни имиња кои имаат што да понудат и кажат, поместувајќи ја филмската уметност напред, кон иднината.
Читај повеќеРембрант меѓу темнината и сјајот
Едно од највпечатливите остварувања прикажани на 11 издание на СФФ дефинитивно беше „Ноќна стража“ на култниот британски режисер Питер Гринавеј. Стариот пријател на фестивалот пред неколку години во Скопје, преку одлично предавање во кое филмот го прогласи за мртов, ја најави својата нова, постмодерна фаза на дејствување, која тогаш ја заокружи со проекцијата на триделниот филм „Куферите на Тулс Лупер“. За среќа, по тој експеримент, Гринавеј се враќа на своја територија, снимајќи филм во кој, како и во неговите претходни остварувања од 80-те и 90-те години, на суптилен начин ги поврзува моќните визуелни уметности – сликарството и филмот. Впрочем, тоа воопшто и не зачудува, затоа што Гринавеј по вокација е сликар кој паралелно снима филмови и поставува изложби во најпрестижните музеи и галерии низ светот.
Читај повеќеАнархо-спиритуален сон за животот
На актуелното издание на Скопскиот филмски фестивал (29 март – 6 април) една од програмските содржини што предизвикува особен интерес кај публиката е „Sound and fury“, во чии рамки изминативе две години можевме да ги видиме прекрасните рок-документарци за „Пиксис“, „Рамоунс“, „Секс пистолс“… Оваа година фестивалскиот селектор ни ги подарува приказните за Филип Глас, Бридерс, Едо Маајка, Фадо музиката… И генерално, последниве години претходно малку подзаборавениот жанр како повторно да се враќа на сцената, веројатно поради промената на поимањето на музиката, кадешто Интернет-мрежата одигра голема улога, па бидејќи луѓето станаа гладни за вистински херои во чии ставови и светогледи и самите ќе се препознаат, започна екранизирањето на животот и делото на старите бунтовни музички волци како Боб Дилан, Џони Кеш, Леонард Коен… а во моментов и една дама е во фокусот, панк хероината Пети Смит.
Читај повеќеБуквар за гангстери
На последното издание на фестивалот „Браќа Манаки“, еден од угледните гости во Битола беше и познатиот холивудски продуцент Бранко Лустиг. Хрватот со американски пасош се прослави по соработката со Стивен Спилберг на „Шиндлеровата листа“, по што следеа неколку интересни проекти, од кои најдобро помина „Гладијатор“ на Ридли Скот. Соработката со режисерот продолжи и во следните неколку остварувања, и токму затоа Лустиг беше најповикан да каже збор-два за човекот зад култниот филм „Блејдранер“. Почитувајќи го нивното големо пријателство, продуцентот, крајно искрено, го опиша Скот како еден од оние филмаџии кои во секој момент сакаат да бидат во центарот на вниманието имајќи мегапроект во ракавот, бидејќи паузата од еден до друг негов успешен филм знае да биде прилично голема. Токму затоа Скот сака до крајот на кариерата постојано да биде зафатен со снимање на филмови за кои публиката ќе зборува. Во последниве месеци еден од тие наслови е „Американски гангстер“, блокбастер кој на едно место собра ѕвездена актерска екипа, со очигледна нагласеност на повторната соработка на режисерот со Расел Кроу по „Гладијатор“, како и со Дензел Вашингтон по филмот „Дежа ви“.
Читај повеќеСтапица за балканскиот лавиринт
Кон „Стапица“ на Срдан Голубовиќ
Одамна на големото платно се нема појавено толку вознемирувачки филм како „Стапица“, можеби уште од времето на рускиот лауреат во Венеција во 2003 година, „Враќање“ на Андреј Звјагинцев. Семејната драма и специфичните меѓучовечки односи, доколку се работи за добро напишано сценарио, отсекогаш претставувале полн погодок, токму како што тоа е случај со ракописот на брачниот пар Срѓан и Мелина Кољевиќ, кои успешно го адаптирале истоимениот роман на Ненад Теофиловиќ. Балканската транзиција како меѓупростор во кој паралелно левитираат новите капиталисти и скромните граѓани е одлична почва за филмска лавиринт-приказна од која нема излез, нешто што во ниту еден момент нема никого да остави рамнодушен.
Источна екскурзија во западната хемисфера
И по триесет и две години од неговиот првенец, со новото остварување „Источни ветувања“, канадскиот режисер Дејвид Кроненберг докажа дека се’ уште ја поседува моќта да ги изненади и предизвика вљубениците во седмата уметност
Читај повеќеМоќна, но кршлива девица-кралица
Во 1998 година режисерот Шекар Капур го сними епот „Елизабета“, кој на главната актерка Кејт Бланшет и’ ја донесе првата номинација за Оскар. Станува збор за приказна за истоимената легендарна кралица од 16 век, која Британците ја паметат како жена која успеала кралството да го однесе чекор понатаму. Токму златниот период од нејзиното владеење е темата на неофицијалното продолжение на оваа историска сага, во која сценаристите Мајкл Хирст и Вилијам Николсон успеале супериорно да го измиксаат сексот и војната, сето тоа завиткано во прекрасни дворски костими.
Читај повеќе