Фокус на моите њујоршки фаворити во вечерашниот магазин, по повод новиот албум „Snowflake midnight“.

Фокус на моите њујоршки фаворити во вечерашниот магазин, по повод новиот албум „Snowflake midnight“.
Најголема заслуга за повторното актуелизирање на документарниот жанр на големото платно дефинитивно му припаѓа на режисерот Мајкл Мур, зад чии култни наслови „Куглање за Колумбина“ и „Фаренхајт 9/11“, иако несомнено се крие машинеријата на Демократите, сепак, тие се едно отворено четиво/критика на современите стравови и недостатоци во американското општество. По неговите социјално ангажирани ремек-дела стана многу популарно да се сними документарен филм кој ќе го привлече вниманието на кино-публиката ширум светот, тренд кој зема голем залет. Годинава еден од најинтересните вакви проекти е доку-драмата „Човек на жица“ на режисерот Џејмс Марш, филм кој светската премиера ја доживеа на Санденс, кадешто и жирито и публиката едногласно му ја доделија наградата за најдобар документарен филм.
Славната американска актерка има и одлична музичка кариера, вечерва ја слушаме со нејзиниот бенд The Licks. Загревање со музика на жени на работ од нервниот слом 😉
На почетокот од новата сезона на меѓупросторот на Радио Равел, интервју со дечкото што го направи хитот за оваа година. Стартуваме!
Каква привилегија: да гледате филм во нашето најголемо кино „Милениум“ со само уште двајца „залутани“ филмофили! Касиерката направи обид да ја најде и четвртата заинтересирана личност, но таа се загубила низ дуќаните на ГТЦ. Башка, немаа ситно на каса, па мораше да трчам наоколу да раситнам. Хаос! Апелирам итно да се врати публиката во овие малку кино сали што преостанаа! Навистина е тажно во еден храм на седмата уметност човек да се чувствува осамено. А одамна утврдената констатација дека филмот најдобро се доживува кога се гледа на големото платно се потврди и со филмот „Дете на војната“, со кој скромно започна новата киноприкажувачка сезона кај нас.
Скопскиот гитарист и автор Влатко Стефановски во саботата на 30 август со своето трио го промовираа најновиот блуз албум. По тој повод беше гостин во Радио Равел и со Игор Анѓелков си муабетеа за суштината на блузот како музички стил и инспирација
По повод излегувањето на новиот албум на неговото трио, го угостивме Влатко во „Извесен поглед“ на Радио Равел и си направивме квалитетен муабет.
Од средината на 70-те години на 20 век, кога во каков било контекст ќе се споменеше одредницата „европски режисер“, првата асоцијација дефинитивно беше името и презимето на култниот германски режисер Вим Вендерс. Неговиот богат опус во изминатите декади многу ја задолжи севкупната кинематографија на Старата дама, одржувајќи го во живот широко прифатениот антагонизам помеѓу холивудскиот и уметничкиот филм, како мерило за квантитет и квалитет. Но, факт е дека вечна инспирација на Вендерс беа случувањата токму во идеализираната Америка пред се’ на културолошки план, која на прва топка ја препознаваме преку љубовта на авторот кон рокенролот како филозофија и начин на живеење, често препознатлив и како редовна содржина во неговиот филмски опус.
Петтата сезона на „Мезанин“ на Радио Равел заврши во јуни, но од 10 до 13 јули гостувавме на деветтото издание на „Егзит“ фестивалот во Нови Сад, и секојдневно, во дневните емисии од културата, известувавме за импресиите од музичките вечери на Петроварадинската тврдина. Во зависност кој беше на смена во радио, Шиљо, Ненад, Џони, Петар, Силвана… правевме муабет за случувањата на „Егзит“, а потоа сето тоа, во специјална емисија на „Мезанин“ емитувана на 16 јули, го спакувавме со мајстор Борче Величков во едно пријатно двочасовно шоу. На овој настан, меѓу другото, ми се исполни и една голема желба, да ги гледам Секс пистолс во живо. Старци, старци, ама, и покрај килажата, направија добра свирка.
Џенифер Чејмберс Линч, ќерка на најавтентичниот американски режисер Дејвид Линч, по 15-годишна пауза и’ се врати на својата стара љубов – професијата режисер, снимајќи го филмот „Надзор“ како нејзино второ долгометражно остварување. Откако доживеа голем успех како автор на бестселерот „Тајниот дневник на Лора Палмер“, четиво кое излезе за време на „Твин Пикс“ еуфоријата, таа се обиде и како режисер, снимајќи го контроверзниот првенец „Заробената Хелена“ (1993), во кој како опсесивни љубовници брилјира актерскиот пар Џулијан Сендс и Шерилин Фен. Но автомобилската несреќа и операцијата на ‘рбетот си го направија своето, па Џ.Ч. Линч остана во филмските води пред се’ како извршен продуцент на незабележливи остварувања, по што, конечно, седна на режисерското столче кое дефинитивно носи многу поголем креативен адреналин.