Со серијалот „Стари концертни билети“ во пет продолженија, во изминатиот период се потсетивме на некои убави времиња кога одењето на свирки беше нормална работа. Овој пат еуфоријата околу пласманот на Европското првенство на нашата фудбалска репрезентација наложи повторно да ги отворам архивите, и низ сочуваните билети од фудбалските натпревари, да направам една мала реминисценција на патот на нашите репрезентативци до фамозниот шампионат на Стариот континент следната година.
„Чуден начин на додавање, силно и никому.“
Звонко Михајловски, спортски коментатор
Времето е облачно, со овде-онде понекој сончев зрак. Рана пролет, 13 април 1983 година. Градскиот стадион во Скопје е подготвен да ги прими сите љубители на фудбалот, кои дојдоа да го проследат натпреварот од 24 коло на Првата југословенска фудбалска лига помеѓу Вардар и Осиек. Иако навивавме за белградски Партизан, го сакавме и го поддржувавме и Вардар како наш, локален клуб, кој таа година, според дотогашниот развој на настаните, гледаше да заврши таму некаде, на средината од табелата, без амбиции за европските купови, но и без страв од испаѓање, бидејќи од претходната година на повидок беше една нова, интересна генерација, која во комбинација со „старите волци“, не би требало да има проблем со послабите од себе. А со подобрите, оние од големата четворка: Црвена звезда, Динамо, Хајдук, Партизан? Па, во Скопје секогаш беа можни изненадувања. Ќе видиме.
Пред пар години имав еден кибрит со ликот на Франц Кафка од музејот во Прага посветен нему. Можеби не е соодветен сувенир знаејќи дека омилениот ми писател починал од туберкулоза, но кибритот ептен ми значеше и постојано го полнев со нови чкорчиња, а кутијата издржа прилично долго пред да се изаби. Во тој период Марта (Владимир Мартиновски) кога ќе поминеше во ИЛИ-ИЛИ, редовно палевме цигари со кибритот, и раскажувавме приказни поврзани со ликот и делото на Кафка. Инаку, Марта е „спортски“ пушач, пали само во друштво. Имам другар што пали само на концерти, но тоа е друга приказна 
Месецот октомври вообичаено е време кога на легендарниот скопски Хиподром се одржува Меѓународниот коњички турнир во прескокнување на пречки, кој оваа година, за жал, ќе мора да биде прескокнат како настан. Просторот во кој како деца редовно одевме на училишни екскурзии и си замислувавме како расните коњи се тркаат и ги прескокнуваат препреките, за љубителите на овој спорт со години наназад приредува вистинско задоволство.
Синоќа заврши 71-то издание на Венециската Мостра, каде престижниот „Златен лав“ го доби американската драма „Nomadland“ на кинеската режисерка Клои Жао. Но, овој пат нема да правиме кавер на случувањата на најстариот филмски фестивал во светот, туку ќе одиме на едно заедничко патување во светот на уметноста, благодарение на репрезентативниот музеј „Пеги Гугенхајм“ сместен на „Grand canal“ во најмагичниот град на планетата.
„Немој во Охрид, хаотично е!“ беа советите кои ги слушав од пријателите и оние кои ги читав на социјалните мрежи. Како да се работеше за некој преспански заговор против Охрида града 🙂 Така, единствена алтернатива за летен одмор, кога веќе границите се затворени, остана Преспа. Веднаш се вратија сеќавањата на безгрижните 80-ти години од минатиот век, на Претор, Крани, Асамати… Којзнае како е сега таму преку лето? Но, во предел во кој фигурираат имиња како Подмочани, Дупени, Стење, Змиски остров – мора да е весело.
Доколку здравствената состојба не беше ваква каква што е, веројатно не би ги вкусил мавровските убавини во лето, освен на еден ден. Но, ете, се случи и тоа, неколкудневен престој во македонскиот (зимски) туристички бисер, кој покажува дека може да функционира пристојно и во летните месеци, по урнек на една Словенија, да речеме, која своите планински убавини добро им ги продава на туристите од сите континенти.
Поради големите турканици на охридското крајбрежје, ова лето вистински избор за летување (беш)е Преспа поради нејзината природа и убавините кои ги нуди. А кога сте веќе таму, секако дека мора да го посетите Ресен, кој се наоѓа на петнаесетина километри од крајбрежјето, и особено неговата репрезентативна знаменитост, Сарајот (Дворецот) на Нијази бег, кој денес претставува градски Дом на култура, во чии рамки може да се видат две исклучителни поставки. Во овој текст ќе ја претставиме онаа на првиот кат, која содржи преку 400 експонати од угледната и почитуваната Ресенска керамичка колонија.
Денеска се навршува 51 година од првите чекори на човекот на Месечината. Нил Армстронг го стори тоа токму на овој датум во 1969 година, во 20ч17м40с според американско време. По тој повод, денеска ќе ѕирнеме зад магичните врати на Планетариумот во Прага како еден од најинтересните во централна Европа, место кое има голема традиција зад себе.
Основниот впечаток кој ви останува во умот по посетата на Словенија е зелената боја. Во „дежелата“ зеленилото е насекаде околу вас – од фино средените паркови во урбаните средини, преку раззеленетите тунели низ кои поминувате додека ја шетате земјата, па се’ до природните предели кои ве оставаат без здив.
