Синоќа заврши 71-то издание на Венециската Мостра, каде престижниот „Златен лав“ го доби американската драма „Nomadland“ на кинеската режисерка Клои Жао. Но, овој пат нема да правиме кавер на случувањата на најстариот филмски фестивал во светот, туку ќе одиме на едно заедничко патување во светот на уметноста, благодарение на репрезентативниот музеј „Пеги Гугенхајм“ сместен на „Grand canal“ во најмагичниот град на планетата.
„Немој во Охрид, хаотично е!“ беа советите кои ги слушав од пријателите и оние кои ги читав на социјалните мрежи. Како да се работеше за некој преспански заговор против Охрида града 🙂 Така, единствена алтернатива за летен одмор, кога веќе границите се затворени, остана Преспа. Веднаш се вратија сеќавањата на безгрижните 80-ти години од минатиот век, на Претор, Крани, Асамати… Којзнае како е сега таму преку лето? Но, во предел во кој фигурираат имиња како Подмочани, Дупени, Стење, Змиски остров – мора да е весело.
Доколку здравствената состојба не беше ваква каква што е, веројатно не би ги вкусил мавровските убавини во лето, освен на еден ден. Но, ете, се случи и тоа, неколкудневен престој во македонскиот (зимски) туристички бисер, кој покажува дека може да функционира пристојно и во летните месеци, по урнек на една Словенија, да речеме, која своите планински убавини добро им ги продава на туристите од сите континенти.
Поради големите турканици на охридското крајбрежје, ова лето вистински избор за летување (беш)е Преспа поради нејзината природа и убавините кои ги нуди. А кога сте веќе таму, секако дека мора да го посетите Ресен, кој се наоѓа на петнаесетина километри од крајбрежјето, и особено неговата репрезентативна знаменитост, Сарајот (Дворецот) на Нијази бег, кој денес претставува градски Дом на култура, во чии рамки може да се видат две исклучителни поставки. Во овој текст ќе ја претставиме онаа на првиот кат, која содржи преку 400 експонати од угледната и почитуваната Ресенска керамичка колонија.
Денеска се навршува 51 година од првите чекори на човекот на Месечината. Нил Армстронг го стори тоа токму на овој датум во 1969 година, во 20ч17м40с според американско време. По тој повод, денеска ќе ѕирнеме зад магичните врати на Планетариумот во Прага како еден од најинтересните во централна Европа, место кое има голема традиција зад себе.
Основниот впечаток кој ви останува во умот по посетата на Словенија е зелената боја. Во „дежелата“ зеленилото е насекаде околу вас – од фино средените паркови во урбаните средини, преку раззеленетите тунели низ кои поминувате додека ја шетате земјата, па се’ до природните предели кои ве оставаат без здив.
Патувањето во југозападна Македонија е само мал дел од волшепствата што ги нуди нашата земја. Вевчани одамна беше на листата за посета, а струшките Калишта и Радожда со своите вековни пештерски цркви се вистински предизвик. Овој предел е навистина преубав, бидејќи природата не штедела и го дала најдоброто од себе.
Откако сте решиле со автомобил да ја посетите „дежелата“ и таму да поминете седум прекрасни денови секојдневно посетувајќи разни места, тогаш не е лошо тоа задоволство да потрае уште толку со добар план и организација. Островот Шолта е следната и крајна дестинација за вистински летен одмор, но попатно вреди да се посети уште нешто: Плитвичките езера!
Со нејзината близина, атрактивност и неверојатна сугестибилност, мегалитската опсерваторија „Кокино“, која се наоѓа во атарот на општината Старо Нагоричане, од Скопје е оддалечена 75 километри, а од Куманово само 35 километри, и претставува прекрасна локација за еднодневен излет. Едноставно, вртите лево после „згаснатиот вулкан“ и возите уште 20-тина минути по фин асфалтиран пат, на кој од двете страни природата го дала најдоброто од себе.
Спортски драми на целулоидната лента
На секои четири години месеците јуни и јули се резервирани за „најважната споредна работа на светот“ благодарение на фудбалскиот циркус кој привлекува многу гледачи од сите возрасти. Годинава на ред беше Европското фудбалско првенство, кое, за жал, се одложи за следната, 2021 година. Истата констатација важи и за Олимписките игри – Токио, и покрај цврстиот став дека ќе има игри во 2020 година, сепак, потклекна под притисокот. Овој текст ја истражува врската помеѓу „филмот и спортот“, потсетувајќи се на најдобрите остварувања во кои на главните херои од големото платно љубовта кон спортската игра им значи сè. И, резултатот е фантастичен, бидејќи сигурно со задоволство и низ насмевка ќе се сетите на најголемиот дел од насловите, што, покрај спортската драма, неретко се одраз и на политичките и општествените промени на времето во кое се одвиваат
