По тринаесет години чекање, на повидок е снимање на биографски филм за животот и делото на Курт Кобеин, лидерот на легендарниот гранџ-бенд Нирвана
Читај повеќеАрхива за категоријата: Филм
Интервју со Милчо Манчевски, „СЕНКИ“ (2007)
Сцена прва: конференција за новинарите во хотелот „Александар палас“. Најавата е бомбастична – композитор на музиката во новиот филм на Милчо Манчевски ќе биде големиот Збигњев Прајснер, авторот, меѓу другото, на музиката за филмовите на великанот Кшиштоф Кишловски. По прекрасното интервју со мајсторот на нотите, одличен кавер во „Филмополис“ број 116, со избрани парчиња од „Трите бои“ на Кишловски, емисија за вистински сладокусци Читај повеќе
Игор Иванов Изи во „Филмополис“ 178
Разговор со Теона и Лабина Митевски, „ЈАС СУМ ОД ТИТОВ ВЕЛЕС“
Како и „Сенки“ на Манчевски, и второто остварување на Теона Митевска „Јас сум од Титов Велес“ го следевме во неколку етапи. Првата од нив беше фестивалската премиера во Битола. Сестрите Митевски ги интервјуиравме во горниот хол, веднаш по импресиите од првата прикажувачка претстава на нивниот нов филм. И додека Лабина загрижено гледа и внимава што ќе каже нејзината сестра, Теона опуштено зборува за истражувањето, градот Велес и машко-женските односи во филмот. Еве ги интегрално текстот на прилогот и изјавите на соговорничките. Читај повеќе
28. „ФФК Браќа Манаки“ во „Филмополис“ 177
Превртена и анархична надеж на валканите скопски улици
Кон „Превртено“ (UPSIDE DOWN, 107 мин.) на Игор Иванов Изи
улоги: Милан Тоциновски, Сања Трајковиќ, Славиша Кајевски, Никола Ристановски, Инес Бојаниќ, Јордан Симонов, Елена Серафимович, Јовица Михајловски, Марија Кондовска, Ѓорѓи Јолевски
Интервју со Игор Иванов Изи, „ПРЕВРТЕНО“ (2007)
Од првата клапа на „Превртено“ во Дебар маало, која ја покривме во „Филмополис“ број 93, па сè до премиерата на филмот на отворањето на „Браќа Манаки“ („Филмополис“ бр. 177), Иванов како да имаше константна трема, загрижен како сето тоа ќе помине. И да, помина како што треба. Откако падна каменот од срцето, по проекцијата, во холот на Домот на културата во Битола направивме еден краток разговор со него и со Јовица Михајловски, еден од носителите на значајна ролја во филмот на дебитантот.
Трилер што ќе ве залепи за платното
Во ситуација кога домашните кино сали (оние неколку што останаа) мораат да преживеат водејќи едноставна политика која гласи „проекција единствено на исплатливи блокбастери“, прекрасен момент е кога изморениот гледач на репертоарот ќе наиде на филм кој не припаѓа во тој фолдер. Оваа констатација особено добива на значење во случајот со „Немир“, наслов за кој дури и добар филмофил не поседува речиси никакви информации. На крајот, на радост на тие неколку десетици кино-посетители што ќе го видат филмот, ќе излезе дека вредело да се одвои малку повеќе од еден ипол час, бидејќи овој норвешки филм е изненадувачки добар полициски трилер, со оглед на тоа што не сме навикнати од Скандинавскиот полуостров да гледаме филмови токму од овој жанр.
Читај повеќеТекстура за оскаровска амбиција
По долги години во фиока, чекајќи ја милоста на продуцентите на „Мирамакс“, адаптираното сценарио на прекрасниот роман „Читачот“ на германскиот писател Бернхард Шлинк, конечно, ќе ја види светлината на денот. Холивудските могули, браќата Вајнштајн, решија да го одврзат ќесето и да вложат во овој култен наслов, не чекајќи го веќе првично планираниот режисер, оскаровецот Ентони Мингела, кој со години не најде време да му се посвети на овој проект. Достојната замена лежи во името на талентираниот Стивен Далдри, кој зад себе нема многу снимени филмови, но насловите како „Осум“ (1998), „Били Елиот“ (2000) и „Часови“ (2002) се доволно добри референци за неговиот несомнен квалитет.
Читај повеќеИнтервју со Иво Трајков, „ФИЛМ“ (MOVIE, 2007)
Овој филм иако е комплетно снимен во Чешка, сепак, претставува македонска копродукција, која соодветно беше промовирана и во нашата држава. Она што Трајков претходно го спомена во интервјуто за „Големата вода“, релативно набргу и се оствари. Недовршениот проект што беше тргнат настрана токму поради екранизацијата на романот на Живко Чинго, конечно ја виде светлината на сребрениот екран. „Movie“ e експеримент пар екселанс, при чие гледање, без исклучок, треба да се вклучат сите сетила, бидејќи станува збор за филозофско промислување на филмската уметност преку концепт зад кој целосно стои Трајков, и како автор и како лик во филмот во кој (наводно) се игра себеси (режисерот). Поради специфичноста на овој едноиполчасовен филм, тој играше во терминот од 22.30 во киното „Милениум“, или во превод: исклучиво за филмофили, иако, ќе прочитате, Трајков не мисли баш така за своето интимно чедо.