На прагот е уште еден Божиќ, кој со години повторно и повторно ме потсетува на една единствена песна – „Christmas Card From A Hooker In Minneapolis“ на Том Вејтс. Оваа химна поместена на неговиот албум „Blue valentine“ од 1978 година е сублимат на сето она што на овој празник го чувствуваат многумина загубени души низ светот, оние чиј светоглед не е конзумеризмот, туку битката за сопствениот мал живот кој го имаат. Темата асоцира на Вејтс во сала крај пијано, со црвени завеси зад него, со доволно никотин и бурбон во неговото грло, но и доволна доза на болка во срцето за да ја испее оваа песна со многу чувства. Она што фасцинира е тоа што стиховите, всушност, се содржината на божиќната картичка од насловот на темата, во која некогашната љубов на Чарли му се исповеда во најдобро светло, за на крајот да се случи оној клучен switch, по кој паѓаат розевите очила, а горчливата реалност излегува на површина. Blue valentine е единственото ЛП од маестрото во мојата колекција, кое редовно се врти на домашниот грамофон токму за време на Божиќните и Новогодишните празници. Cheers!

Читај повеќе →

Еве ја мoјaтa првa oфицијaлнo oбјaвенa рецензијa, вo третиoт брoј нa култниoт мaгaзин ТРOТOАР oд декември/јaнуaри 93-94, oсврт кoн кoнцертoт нa зaгрепскиoт бенд ФИЛМ вo МКЦ.

Читај повеќе →

Пристигна мојата ПЛОЧА НА ГОДИНАТА!

Легендарната „Симфонија број 3“, или „Symphony of sorrowful things“ op. 36 на полскиот композитор Хенрик Горецки, овој пат во интерпретација на моќната Бет Гибонс од „Портисхед“ и Полскиот национален радио симфониски оркестар, под диригенство на уште едно легендарно име, маестро Кшиштоф Пендерецки.

Читај повеќе →

За музичкиот свет на Крсте Роџевски

Кон крајот на минатата година, поточно, на 19 декември, во „Винил“ се одржа промоцијата на новиот албум на Кристо (Крсте) Роџевски насловен „The Rabbit and the Fallen Sycamore“ (Зајакот и паднатиот јавор), излезен не толку одамна пред тој датум. Ја искористив можноста да се запознаам со музичарот, кој со драго срце ми ги потпиша моите/неговите плочи, со што на најдобар можен начин ја заокружи трилогијата започната со „Batania“ (2015) и „Bitter almonds“ (2016). Во таа студена скопска вечер, како најава на претстојната зима, неминовно се наметна прашањето „Кога ќе ги чуеме волшебните ноти од албумите, во живо во Скопје, или можеби во Битола“, на што Крсте како од пушка одговори: „Кога ќе ме викнат“. И еве, конечно, „Крстета го викнаа“ на ОФФ фест, но, беља работа, јас токму тој ден патувам и нема да можам да присуствувам на концертот. Па момци, дај консултуирајте малку околина, не ја бива вака 🙂 Но, нејсе.

Читај повеќе →

Претходните три вечери патот ме водеше во МКЦ. Што да правам, кога МКЦ ја нуди најдобрата понуда во загадениот ни град. Сега ич не мора да ме прашувате „кај искачаш“, јасно, „во МКЦ“, да го е..м, каде на друго место 🙂 Имено, таму се одржаа три последователни супер настани, две промоции на книги и еден коцерт, иако имаше и други дешавки на останатите сцени, но овие беа во зоната на мојот интерес: промоциите на книгите како дел од мојата професионална определба, а концертот како момент за опуштање и мал хедонизам, кој одвреме-навреме, кога можеме, сите ние си го дозволуваме.

Пред пар седмици го слушнав, според мене, албумот на годината од Македонија, и тоа сосема неочекувано. Иако Нино (Спировски) ме покани да го гледам неговиот нов проект „Светлост“ токму вечерва во МКЦ, како предгрупа на шведската атракција „Фајр“, јас „откачив“ на проектот кој тој заедно со компањоните Букршлиев и Омерагиќ го снимиле неодамна, и благодарение на „ПМГ рекордингс“ го донесоа на светлината на денот и ни го подарија нам, на слушателите, како доказ дека градов и понатаму раѓа квалитетни музичари кои допрва ќе ни носат музички радости. Задоволството беше заокружено токму со најавениот концерт во четвртокот во Џепното кино во МКЦ, како презентација во живо на сработеното пред околу педесетина луѓе, низ еден интимен перформанс, кој треба да стане практика и на други бендови од ваков калибар.

Читај повеќе →