„Некои лица, некои предмети, некои предели се јавуваат во сеќавањето како светли траги во примракот за да не’ потсетуваат на времето фатено во мрежата на старите улици, исчезнати меѓу новите бетонски блокови на сегашноста. Со глув ѕвон одѕвонуваат старите имиња, исчезнуваат тие заедно со старите предели. И само сеќавањето понекогаш ги спасува од суровоста на заборавот, за да ни се вратат несмело, небаре се сеништа што тешко ја поднесуваат дневната светлина. Па така, старите предели се губат полека и засекогаш, заедно со старите имиња. Потонуваат тие во длабините на заборавот и во вировите на секојдневноста, како бродови со драгоцен товар што залудно го очекуваат случајот да ги отпрета од немирното дно на водата“.
Архива за категоријата: Скопје
„Смоква“ од Горан Војновиќ
„Смоква“ е досега најкомплексниот и најзрел роман на Војновиќ, значително поинтимен, фокусиран на судбината на три генерации од едно семејство, битно обележан со некогашната заедничка држава и со нејзиниот распад. Како и сите претходни романи, така и овој ги надминува границите на матичната словенечка книжевност, првенствено поради темите со кои се занимава, поради јазикот со кој се служи и поради сместеноста на фабулата, но и поради преокупацијата со прашањето на идентитетот и на неговото создавање.
Трансформацијата на кроткиот човек Игор Анѓелков
Во време кога сите сме преокупирани со ситуацијата во која нашите генерации за прв пат се соочуваат со пандемија од ваков вид, романот „Шрапнел“ мудро продолжува да живее меѓу читателите. Впрочем, кога книгата ќе излезе од печат, таа веќе не му припаѓа на писателот, туку на читателите. А д-р Тони Ќосев е еден од нив. Ценет професионалец во Струмица и околината, љубител на уметностите, и пред се’, пасиониран читател. Токму затоа се драгоцени ваквите импресии. Текстот го добив на мејл, и по телефонскиот разговор во кој со д-р Ќосев убаво си поприкажавме, добив дозвола да го објавам и овде
Кон „Втора младост, трета светска војна“ на Бернајс пропаганда
На 04 септември минатата година излезе петтото студиско издание на Бернајс пропаганда насловено „Втора младост, трета светска војна“. Оттогаш помина доволно време за овој албум да се преслуша, да се пропушти низ филтрите, и на крајот, како феникс од пепелта да изнедрат зборови со кои ќе се опише она што оваа дружина им го пренесува на своите слушатели и фанови.
Кон „Песот со тажен поглед“ од Оливера Николова, („Роман на годината“ 2019)
Во жестока конкуренција составена од 38 наслови (една од најплодните романескни години во македонската книжевност во последнава деценија), Фондацијата за унапредување и промоција на културните вредности „Славко Јаневски“ во петокот на конференција за новинарите го објави името на победникот. Куриозитетот вели дека Оливера Николова конечно го скрши мразот и за ПРВ пат во 21-годишната историја на наградата, по ВТОР пат ја доби престижната титула „Роман на годината“.
Стари концертни билети (2 дел)
Што да се издвои како значајно од концертите на кои сум присуствувал, кога всушност сите се значајни на овој или оној начин. И на свирките на кои не си поминал ОК од разно-разни причини, сепак дел од нив остануваат во меморијата и со драго срце им се навраќаш на тие моменти на кои си присуствувал по своја волја. Во овој втор дел, повторно хронолошки, стартувам од втората половина на 90-те, па се’ до крајот на првата деценија од новиот милениум. Има тука многу за што да се пишува, но ќе се обидам да се задржам во рамките на возможното 😉
Avadarxi Quartet во МКЦ
Значи, дечкиве работат и не се зафркаваат!!! По одличната трио сесија на „Светлост“ во „Шортбас“ пред десетина дена за која пишував на линкот https://herojnaedenden.mk/iskra-svetlost-vo-mracnite-lavirinti/#more-2897, синоќа во Галеријата при МКЦ се случи еден прекрасен интимен концерт на „Авадарши квартет“ (ако добро го транскрибирам името на оваа „чудно именувана“ формација). Сепак, работата не е во името, туку во нивното претставување пред малубројната, но избрана публика која одвои време да го посети настанот на кој квартетот го промовираше својот албум насловен „(Waiting at the) Turnstiles“.
Можноста на еден роман
Во првиот дел од „Шрапнел“, двата гласа разменуваат ракописи на кои работат во моментот, но нивната финализација е крајно неизвесна. Еве еден од нив како романескен потенцијал со интересна идеја, која можеби еден од ликовите ќе ја реализира во иднина. Засега текстот се чува во фиока.
„Виртус“, нова едиција на ИЛИ-ИЛИ
Деновиве од печат излегоа две нови книги од ИЛИ-ИЛИ во новоотворената едиција насловена „Виртус“, латински збор со значење „храброст, доблест, вредност…“, од кој се изведени „виртуоз“, и следствено на тоа, „виртуозност“. Чест да ја отвори доби францускиот писател Антоан Компањон со двете негови книги „Едно лето со Бодлер“ и „Едно лето со Монтењ“, издадени во соработка со Францускиот институт во Скопје. Всушност, токму неговите две извонредни книги беа инспирација за отворање на нова едиција, која во иднина треба да вдоми многу автори со еднакво возбудливи дела.
„Мојот маж“ и жолтите капки на капакот од тоалетната школка
Вчера од печат излезе шестото издание на збирката раскази „Мојот маж“ од Румена Бужаровска. Иако се’ уште е актуелна нејзината последна збирка раскази „Не одам никаде“ од крајот на 2018 година, третата книга на Бужаровска деновиве се реактуелизираше поради истоимената претстава во Драмски театар во Скопје во режија на Нела Витошевиќ, која по премиерата доби одлични критики од оние што успеаја да ја видат. За разлика од претходните пет изданија, овој пат корицата на книгата е навистина провокативна, и веќе предизвикува поделени реакции, што значи, не ве остава рамнодушни. Фотографијата и идејата за корицата е на Јана Јакимовска, а дизајнот на Марија Смилевска.