Рецензија, „Крај-пат“

Напишете коментар

пишува: Милан Дамјановски

Игор Анѓелков е една од најурбаните појави  на нашите простори во последните две декади,  особено како личност која ги проследува, презентира, но и креира  настаните и тенденциите на културната сцена низ повеќе медиуми. Најдобро е познат преку неговата работа на емисијата Филмополис  на ТВ Телма, но и во неговата издавачка куќа Или-Или,  во чии рамки тој секогаш се истакнувал со истенчен вкус за промовирање на една  урбана и современа естетика.  Во текот на овие години тој пред македонската јавност се има претставено и со збирки раскази кои ја продолжија оваа негова урбана нишка. Заради сето тоа, претставува вистинско задоволство  и предизвик да се соочиме со неговиот прв исчекор во романексна форма, романот „Крај-пат“, кој излезе од печат на крајот од 2010 г.

Читај повеќе →

Приказна што ве вози

Напишете коментар

Кон „Крај-пат“ од Игор Анѓелков; пишува: Александра Јуруковска

Читањето на романот „Крај-пат“, кој има поднаслов „off the road приказна“, личи на возење (можеби со мотоцикл) низ навидум познат терен, но во моментот кога ќе и’ се препуштите на сигурноста, тогаш наидувате на свиок кој вe води во нов жанр, во нова епизода кадешто може да се оживее и мртов човек и одеднаш од роман за растењето влегувате во еден вид модерна и урбана егзистенцијалистичка проза, напишана во лесен и лежерен манир

Читај повеќе →

„Крај-пат“, најава

Напишете коментар

По одличното дебитантско остварување од 2006 година, збирката раскази „КРОТКИ ПРИКАЗНИ” во издание на “ИЛИ-ИЛИ”, која наиде на одличен прием кај домашните читатели, Игор Анѓелков реши да влезе и во романсиерските води со својот прв роман со интересен наслов, „КРАЈ-ПАТ”, и поднаслов “off the road приказна”. Романот раскажува сторија инспирирана од филмовите, музиката, литературата, и секако, стриповите, и затоа не случајно честа да ја креира насловната страна му припадна на маестро Игор Јовчевски.

Читај повеќе →

Интервју со Марија Џиџева и дел од екипата на омнибусот „НЕКОИ ПОИНАКВИ ПРИКАЗНИ“

Напишете коментар

Џиџева во своето портфолио има многу повеќе документарни од играни проекти, со кои неретко добиваше и награди на фестивалите, кои благовремено, низ разговор ги покривавме и во магазинот. За „Списокот на Тони Манџа“ и наградата на Блекбокс фестивалот во Берлин, со авторката зборувавме во „Филмополис“ број 32, а премиерата за битолските ергени во потрага по руски жени во „Барајќи ја среќата“ ја покривме во „Филмополис“ број 454. Џиџева рамноправно влегува во овој преглед, пред сè поради прекрасниот проект чиј составен дел беше и таа. Станува збор за остварување што својата премиера во Македонија ја доживеа на фестивалот „Браќа Манаки“, но ние разговорот со Џиџева го направивме следната пролет, кога филмот ја имаше својата кинопремиера во Кинотеката на Македонија. „Некои поинакви приказни“ е омнибус составен од пет приказни режирани од пет режисерки, кои доаѓаат од петте новонастанати држави од поранешна Југославија. Деловите едноставно насловени словенечка, хрватска, босанска, српска и македонска приказна ги потпишаа младите авторки Хана Слак, Ивона Јука, Инес Тановиќ, Ана Марија Роси, и секако, Марија Џиџева, која беше особено возбудена поради домашната премиера на филмот.

Читај повеќе →

Милчо Манчевски во „Филмополис“ 323

Напишете коментар

Интервју со сценаристот и режисер Милчо Манчевски по повод премиерата на неговото ново остварување „Мајки“.

Читај повеќе →

Со чесна манипулација до посакуваната реална илузија

Напишете коментар

Кон „Мајки“ (MOTHERS, 123 мин.) на Милчо Манчевски

улоги: Ана Стојановска, Владимир Јачев, Димитар Ѓорѓиевски, Салаетин Билал, Ратка Радмановиќ, Емилија Стојковска, Милијана Богдановска, Диме Илиев, Марин Поп Панкова, Горан Трифуновски, Петар Мирчевски

За разлика од претходните случаи, кога паузите меѓу снимањето и премиерите на филмовите „Пред дождот“ (1994), „Прашина“ (2001) и „Сенки“ (2007) беа и повеќе од доволни за да се фрли критички поглед врз задоволството или незадоволството од сработеното, овој пат режисерот Милчо Манчевски релативно бргу повторно ги засука ракавите и влезе во филмскиот ринг, за кратко време подарувајќи ни го неговото четврто долгометражно остварување. Овој проект започна со реализација носејќи го работниот наслов „Како бебе“, за на крајот да финишира како „Мајки“, така заокружувајќи го јасниот авторски концепт во кој, иако приказните што ги раскажува содржат многу потслоеви, сепак, краткиот и впечатлив наслов ја дава онаа основна рамка на самите филмови. Читај повеќе →

REVIEW: Milčo Mančevski’s MOTHERS (МАЈКИ)

Напишете коментар

With Honest Manipulation to the Desired Real Illusion

Unlike the previous instances, when the time period between shooting and premiere for the films Before the Rain (1994), Dust (2001) and Shadows (2007) was more than enough to cast a critical eye on the (dis)pleasure with the product, this time the director Milčo Mančevski relatively quickly got down to business and entered the filmmaking ring, giving us his fourth feature-length creation shortly afterwards. This project was initiated under the working title of Како бебе (Like a Baby) and ended up entitled Mothers, thereby going full circle on the clear authorial concept in which, even though the stories he tells contain numerous layers, still, the brief, clear and impressive title gives the main thread and framework in the films themselves.

Читај повеќе →

Интервју со Митко Панов, „ВОЈНАТА ЗАВРШИ“

Напишете коментар

2010 година исто така беше интересна на филмски план кај нас, бидејќи се случија премиерите на три сосема различни филмски остварувања. Едната од нив е премиерата на малиот-голем прв долгометражен игран филм на режисерот Митко Панов, „Војната заврши“ во киното „Рамстор“. Неколку денови пред тоа, на 27 октомври, светскиот ден на заштита на аудиовизуелното наследство, режисерот ги подари 35мм копии од својот наградуван краток филм „Ливада“ на Кинотеката на Македонија, како симболичен потег за кревање на свеста и кај другите филмски автори, дека Кинотеката е единственото место каде што негативите и треба да се депонираат и чуваат. Со краток прилог за овој настан и го започнавме магазинот, во кој скромниот Панов од еден сосема поинаков агол ни зборуваше за филмот и за идеите што го преокупираат, сакајќи да ги преточи во подвижни слики и да ѝ ги подари на публиката. Читај повеќе →

Дерил Хана, интервју/омаж

Напишете коментар

Иако имаше закажана средба со новинарите во Домот на културата, на која критичарката од „Вараети“ како модератор нè прошета низ кариерата на Дерил Хана, сепак само час и половина пред тоа „Филмополис“ доби ексклузивна можност да направи 15-минутно интервју со американската актерка, која во последниве 30 години создаде завидна филмска кариера. Времето беше кратко за сè што сакавме да ја прашаме, но решивме да почнеме од почетокот. Малкумина знаат дека таа од мали години била несудена балерина. Прашањето ѝ беше многу драго. 

Читај повеќе →

  1. Страница:
  3. 1
  4. ...
  5. 68
  6. 69
  7. 70
  8. 71
  9. 72
  10. 73
  11. 74
  12. ...
  13. 113