На 1 декември наш и Ваш гостин беше Георги Господинов. По промоцијата на наградуваниот роман „Физика на тагата“ во 2015 година во Старата скопска чаршија, овој пат писателот го угостивме во киното „Фросина“ во МКЦ, кое беше исполнето до последното место. Имавме прекрасни промотори и љубопитна публика. Се случи уште една книжевна вечер за долго сеќавање.
Денес од печат излегува новиот роман „Писмо за Глорија“ од Живко Грозданоски, како 216 издание во популарната едиција „ПРОаЗА“ на издавачката куќа ИЛИ-ИЛИ.
Георги Господинов со неговиот роман „Засолниште во времето“ не’ потсетува дека можеби предолго престојуваме во минатото, и напоменува дека ако веќе сакаме (и мораме) да бидеме таму, да ја оставиме вратата подотворена, за да можеме да се вратиме во сегашноста, мудро грабејќи кон иднината. Уметникот Закабир (Zackabier), пак, одбира поинаков начин на игра со европските земји, прилагоден на неговата професија, но исто така интригантен, и најважно, зачинет со убава доза на хумор. Тргнувајќи од прашањето од насловот на текстот, тој на крајот доаѓа до интересни и забавни решенија. Секако, стартот е резервиран за „италијанската чизма“ како најпрепознатлив момент во богатството од можности. А на што Ви изгледа Македонија? Закабир има интересно решение 😉
Од денес сум член на ДПМ! Благодарност до луѓето кои ме предложија и до членовите на Претседателството кои гласаа за прием. Значи, од денес сум писател со тапија 
Престојувањето во привлечната виртуелна реалност исполнета со заводливи слики, за новите генерации е неизбежност. Во напорите што повеќе време да се помине надвор од магијата на екранот, посегнуваме по различни алатки. Една од нив е потсетувањето на минатото, на сопственото детство, во кое социјализацијата се одигруваше на сосема поинаков, подиректен начин. Една од игрите низ која се созреваше беа џамлиите. Обидот за повторна креација на волшебниот круг во кој владееја строги правила на игра се покажа успешен.
Денеска од печат излезе новата книга „Луѓето, а не градот“ од Снежана Младеновска Анѓелков, како 215 издание во популарната едиција „ПРОаЗА“ на ИЛИ-ИЛИ.
Откако маркетиншки одлично беше одработена задачата по светската премиера на Интернационалниот филмски фестивал во Токио, на која се надоврза учеството на ценетиот фестивал „Golden horse“ во Тајван, новиот филм „Кајмак“ на Милчо Манчевски ја доживеа и својата домашна премиера, а веќе од следниот ден и широката дистрибуција низ македонските кина. Информациите за одличниот прием на филмот во азиските земји, каде вообичаено се бара билет повеќе за проекциите бидејќи љубителите на седмата уметност, за разлика од нашите фестивали, ги полнат кино-храмовите до последното место, беа навистина пријатни за конзумирање. Во време кога баш и не слушаме и читаме позитивни информации на сите полиња од општественото живуркање, епиететот „мрсна сатира“ ја заголицка фантазијата на овдешната јавност, надополнет со еротските сцени од трејлерот на филмот. Со тоа беа создадени сите услови за филмски спектакл, кој со повторувањето на промотивната формула од претходникот „Врба“, се случи во прекрасната филхармониска сала во Скопје.
Излезе новиот број на „Културен живот”. Дел од богатата содржина и текстот насловен „Простор на подвижните слики”, осврт кон актуелната, трета книга со филмска есеистика „Филмотопија”.
Вчера имавме несекојдневна можност, повеќето од присутните, за прв пат да влеземе во куќата во која во последните години од животот живеел и творел еден од великаните на нашата ликовна уметност, Лазар Личеноски. Објектот кој постојано сме го гледале и крај кој секогаш сме минувале кога патот не’ наведувал на кејот на Вардар, воодушевувајќи се на мозаикот кој го краси горниот балкон, овој пат можевме да го почувствуваме и одблизу, благодарение на изложбата на студентите од ФЛУ, во соработка со Националната галерија на Македонија, а со поддршка на Europe house.
