Во 2005 година излезе една симпатична книгичка која имав чест да ја конципирам и приредам за македонските читатели, во издание на „Темплум“. Многу ми е драга бидејќи претставува мое прво официјално печатено издание на кое сум работел, девет години по издавањето на самиздатот „Четири“ и една година пред излегувањето на првата збирка раскази „Кротки приказни“ (ИЛИ-ИЛИ, 2006).

Во 19 поглавја успеав да приредам стотина графити напишани врз светските ѕидови, а на крајот од книгичката, како специјален додаток, и дваесеттото поглавје со „Скопски графити“. Се сеќавам дека со денови кружев со велосипед по градот и ги запишував графитите кои моите сограѓани ги оставале на ѕидовите околу нас. Сите нив ги имате во вториот дел од написов под оригиналниот наслов „Скопје, те чекам на крстосницата на Рузвелтова и Орце Николов“, како одраз на едно време во кое сме живееле и твореле. Сепак, започнуваме со воведниот текст.

Една од изложбите во Скопје која периодов предизвикува особено внимание е „Пасија“ на Никола Пијанманов, отворена на 10 декември во галеријата на кафе-книжарницата „Метаноја“. Просторот кој се наоѓа под нивото на улицата „Максим Горки“ е совршен за претставување на библиската приказна за Христос видена од перспектива на струмичкиот уметник. И додека горе низ прозорците ги гледаме чевлите на сограѓаните како итаат натаму-наваму во потрага по празнична среќа, во галеријата може да ги истражиме сликите кои Пијанманов ги подредил во совршена синестезија, предизвикувајќи рој од различни чувства.