Таг архива: глобус

Пред портата меѓу животот и смртта

Кон „Заминувања“ на Јоџиро Такита

Сето внимание во светот на филмот во февруари, со децении наназад, им припаѓа на Оскарите. Американската академија за филм и наука го објави списокот со номинации во сите категории како сумирање на резултатите од претходната филмска сезона. Ние, како дел од остатокот од светот, покрај сите пикантерии и лауреати што со себе ги носи овој настан, највеќе се интересираме за номинациите за најдобар филм од неанглиско говорно подрачје, и секогаш потајно сме посакувале, кога веќе толку ретко сме во финалето, барем некој европски филм да ја освои позлатената статуетка поради блискиот сензибилитет кој го чувствуваме овде меѓу нас, на Стариот континент. Со чест на исклучоците, секако, а токму минатогодишниот добитник на Оскарот во оваа категорија спаѓа во фолдерот на чесни и заслужени лауреати, бидејќи неговата приказна е универзална и во истата може да ужива и да ја сфати публиката од цела планета.

Читај повеќе

„Доколку бев црв, или пајак…“

По повеќе од 25 години, откако го шокираше светот со улогата во прекрасниот филм „Синиот сомот“ на Дејвид Линч, италијанската актерка Изабела Роселини повторно реши да ги земе нештата во свои раце. По неколкуте филмски проекти во изминатата декада кои поминаа речиси незабележително кај филмофилите, таа сними еден несекојдневен филмски проект, во соработка со ТВ-каналот на фестивалот „Санденс“, кој токму деновиве го живее своето ново издание. Станува збор за серијал од десетина кратки две ипол минутни филмови со наслов „Зелено порно“, во кој актерката (која се јавува и како режисер и продуцент на проектот) се обидува да ни го доближи светот на малите животни и тоа преку нивната сексуална практика во секојдневието.

Читај повеќе

Паралелен свет преполн со бои, емоции и возбуда

Неколку пати во сто и кусур годишната историја на подвижните слики се случувало одредени филмски наслови да ги поместат границите на медиумот, поставувајќи нови начела од кои следните генерации треба да учат, трудејќи се истите и да ги надградат. Во овие модерни времиња кога наративноста и уметничкиот набој се сведени на минимум, а поголемиот дел од филмаџиите тажно се придржуваат до развојот на новите технологии, небаре истите ќе ги извадат од кал нивните здодевни филмови, секогаш постоеле и чесни исклучоци. Џејмс Камерон, секако, е еден од нив.

Читај повеќе

Ова не е филм за „Битлси“!

Еден од најгледаните филмови за време на Новогодишните и Божиќните празници на Островот беше „Момче за никаде“ на Сем Тејлор-Вуд. Во секогаш острата конкуренција на крајот од годината, овој филм неминовно се наметна кај кино-публиката во Британија бидејќи ја раскажува приказната за тинејџерските години на легендарниот Џон Ленон, всушност, за клучниот период од неговиот живот, во кој после неколку пресврти, решава да влезе во прегратките на рокенролот, кој подоцна од него направи незаборавна икона за која и ден-денес се зборува.

Читај повеќе

Падот на нацизмот ја спаси филмската уметност

Секој нов филм на Квентин Тарантино претставува вистински празник за филмофилите низ светот. На секој негов нареден проект се чека по неколку години, но така тензијата повеќе расте, за на крајот да добиеме уште едно незаборавно патување врежано на целулоидната лента за век и веков.

Читај повеќе

Вистински модел за авторски филм

Кон „Границите на контрола“ на Џим Џармуш

Најтешката работа во процесот на реализација на еден авторски филм е барањето пари по разни канали. Тоа уште на почетокот на кариерата го констатираше американскиот инди-режисер Џим Џармуш, кој, и покрај завидната филмографија, се’ уште мака мачи кога станува збор за заокружување на финансиската конструкција на секое негово следно дело. Но, вака-така, човекот се снаоѓа! Во новиот филм во игра влегоа Јапонците, кои пред 20 години го поддржаа и „Мистериозниот воз“, а нешто слично како и Вуди Ален со „Вики Кристина Барселона“, и Џармуш реши да снима во потентната Шпанија, но сликајќи ја од сосема поинаков агол.

Читај повеќе

Кон „2012“ на Роланд Емерих

Во светот на режисерот Роланд Емерих речиси се’ се врти околу крајот на светот: „Денот на независноста“, “Годзила“, „Ден по утрешнината“, и актуелниот „2012“ се вистински доказ, иако тој за тоа си има свое оправдување. Имено, Емерих вели дека кога го пишувал сценариото со Харалд Клозер, времињата биле мирни, но како да претчувствувал дека нешто ќе се случи. И да, се случи светската економска криза!

Читај повеќе

Вселенска ода за осаменоста

Кон „Месечина“ на Данкан Џонс

Стиховите „Ground control to Major Tom… take your protein pills and put your helmet on“ од легендарната тема „Space oddity“ на Дејвид Боуви веќе со децении се дел од колективната свест на човештвото, секогаш кога нашите мисли имаат тенденција да заминат таму некаде, горе, над облаците, иако за значењето на оваа песна има уште еден куп толкувања. Но не сум баш сигурен дали на повеќето музичко-филмски фанови им е познат фактот дека „Камелеонот“ има син со име и презиме Данкан Џонс, кој можеби инспириран токму од оваа песна годинава го сними еден од најдобрите СФ филмови во оваа декада. „Месечина“ е негов филмски првенец кој на престижниот филмски фестивал за научно-фантастични остварувања „Sitges“ во Барселона ги собра сите значајни награди за 2009 година. И со право!

Читај повеќе

Да живее царот!

После многу декади во кои споменувањето на референцата „руски филм“ кај добрите познавачи на филмот водеше единствено до најбитното име на таа страна од светот, легендарниот Андреј Тарковски, во последниве десетина години, конечно, може да се размислува и во друг правец, бидејќи руската кинематографија никогаш не била во подобра форма. Оваа констатација се потврдува со низата нови режисерски имиња меѓу кои се издвојуваат Александар Сокуров и Андреј Звјагинцев, чии прекрасни филмови собраа еден куп фестивалски награди низ светот, повторно враќајќи ја руската стварност на сребрениот екран. Тоа, од друга страна, ги поттикна и малку поискусните од нив да се вратат во стариот колосек, да заземат гард и во борба со новите технологии и правила на игра многу позрело да ги реализираат своите нови возбудливи филмски приказни.

Читај повеќе

Стоечки овации и судска тужба

Секоја чест за лауреатите на последното издание на венециската Мостра, израелскиот „Либан“ и иранскиот „Жена без маж“, кои со својата ангажираност отворија многу полемики за клучни теми меѓу присутните, па и пошироко. Но филмот кој не доби ниту една награда, а околу кој се крена најмногу прав, пред и по неговата фестивалска и светска премиера, е романскиот „Франческа“ на режисерот Боби Паунеску. Приказната за романската имигрантка која заминува во Италија во потрага по подобар живот ја навреди адвокатката Алесандра Мусолини, внука на поранешниот фашист Бенито, која во една од сцените во филмот е оквалификувана како „курва“. Во меѓувреме во игра влезе и градоначалникот на Верона, Флавио Този, кој исто така подготвува тужба пред италијанските власти бидејќи смета дека неговиот лик во филмот е претставен на „вулгарен начин“.

Читај повеќе