Денес од печат излезе новата збирка раскази од Влада Урошевиќ насловена „Вонземјанки“, со поднаслов „Раскази од латинскиот кварт“. Ова е 221 издание во популарната едиција „ПРОаЗА“ на ИЛИ-ИЛИ. Воедно, вечерва во 20 часот во киното „Фросина“ во МКЦ истата ќе биде претставена пред читателската публика. Промотор ќе биде Гоце Смилевски.
Во вторникот, на 04 април, во рамките на кампањата „Читаме современи македонски автори“ која библиотеката „Браќа Миладиновци“ ја реализира од минатата есен, се случи разговорот кој одлично го водеше и модерираше книжевната критичарка Александра Јуруковска, долгогодишниот проследувач на сето она што е возбудливо на македонската книжевна сцена. Во фокусот беше збирката раскази „Двојна експозиција“, која е книга на месецот април во библиотеката, но чепнавме и други теми поврзани со издаваштвото, литературата и воопшто, со културата кај нас.
Во понеделник од печат излегува новата книга со скопски графити „(До)Живеј го Скопје“, која ја приредивме со Матеј Богдановски како долгогодишни страсни колекционери и графити-архивари. До сабота, 08 април, трае двонеделната кампања за време на која читателите купуваат ваучер по промотивна цена од 400 денари, а од 10 април книгата ќе можат да си ја подигнат во ИЛИ-ИЛИ, која оттогаш ќе се продава по редовна цена од 550 денари. Во продолжение можете да ги прочитате двата воведни текста на авторите како мотивација да го сторите токму тоа, книгата да стане дел од вашата домашна библиотека како ретко, ексклузивно и скапоцено издание кое содржи скопски графити-мудрости.
Во рамките на кампањата „Читаме современи македонски автори“ која библиотеката „Браќа Миладиновци“ ја започна минатата есен, „Книга на месецот“ овој април, на мое големо задоволство, е збирката раскази „Двојна експозиција“. По тој повод, во вторник, на 04 април од 19 часот, во спомен собата „Т’га за југ“ на Миладиновци, Александра Јуруковска ќе разговара со мојата маленкост по повод актуелното прозно дело. По септемвриската промоција на книгата, ова е нејзино второ претставување пред читателската публика.
Да, да, конечно сето она што со години наназад го архивирав, а беше создадено од скопските графити мудреци и уметници, ќе ја види светлината на денот благодарение на книгата насловена „(До)Живеј го Скопје“. Главен „виновник“ за нејзиното излегување е Матеј Богдановски, кој откако по којзнае кој пат постирав пар графити на ФБ, ми пиша дека и тој го прави истото со години, и се согласивме дека мораме да ги споиме архивите и дека од ваквите заеднички соработки можат да произлезат само убави нешта. Така и се случи.
Потсетување на промоцијата на третата прозна книга на Жане насловена „Луѓето, а не градот“. Видео запис од вечерта на која главна тема беа приказните за Скопје кое (најверојатно) веќе не постои, но опстојува во сеќавањата на неговите жители, затоа што, како што вели и поднасловот на делото: „Она што се памети – живее“.
Конечно, прозниот мајстор кој со децении наназад ja облагородува македонската книжевна сцена со прекрасни приказни, заслужено се вброи меѓу добитниците на наградата „Роман на годината“ за своето дело со генијално долго-осмислен наслов. Можеби тоа го заслужи уште со прекрасниот „Маџун“, мојот дефинитивен фаворит од неговата густа творечка библиографија, но Влада Урошевиќ и понатаму не престанува да изненадува со нови дела од својата книжевна лабораторија, па еве, во подготовка е новата збирка раскази „Вонземјанки“ со поднаслов „Раскази од Латинскиот кварт“, која во издание на ИЛИ-ИЛИ ќе излезе оваа пролет, на радост на бројните читатели и обожаватели.
На 7 март во Салон 19.19 при КИЦ во Скопје се одржа промоцијата на „Луѓето,а не градот“ на Снежана Младеновска Анѓелков. Книгата е посветена на старите скопски маала низ искази на луѓето кои интензивно го живееле маалскиот живот во главниот град во средината на минатиот век. Еден од најревносните хроничари на скопскиот живот во своите прозни дела беше професорот и писател Благоја Иванов, кому авторката му оддаде почит со видео запис во воведот на настанот, напоменувајќи ја токму таа негова посветеност на родниот град низ сиот свој творечки опус.
„Колку допирот може да биде од судбинско значење. И колку суптилноста на стилот може да плени? Многу, и притоа да остави силен впечаток. „Двојна експозиција“ на Игор Анѓелков говори за внатрешните војни на секојдневието, за миговните преграби, за погледите вредни цела една младост, за насмевките и допирите што говорат со јазикот на љубовта, за солзите во чии длабочини тонеме, за разминувањата од животно значење… и само писатели како него успеваат да ги забележат“. Сашо Огненовски напишал ангажирана рецензија за „Двојна експозиција“ во која опфатил многу различни аспекти кои ги нуди ракописот.
Шон беше панкер во душа. Ја сакаше слободата на движење низ неговиот роден град кога сака и со кого сака. Тој имаше бенд што во одредени кругови важеше за култен. „Малото семејство“, како што го нарекуваше, го делеше со уште двајца другари од средно. Претходно сите поминаа низ различни фази и низ различни групи, но на крајот некако се пронајдоа во оваа, која ја нарекоа „Д Џорџ“. Едноставно и ефектно.
