Летото 2003 фасциниран од живите настапи на Масив атак во Загреб и Соник јут во Белград, правам пресек на нивната музика во првото есенско издание на меѓупросторот на Радио Равел.
Соник јут во „Мезанин“ 27
Напишете коментар
Небулозен филм направен со „тешка“ рака
Во Холивуд ништо ново: приказната со масовните стрип-екранизации продолжува како резултат од недостигот на добри сценарија и издржани стории. Овој пат сме сведоци на една малку поинаква приказна која претставува одлична идеја, но само во рамките на стрипот, а не и на големото платно. Токму затоа во првиот дел од текстот поголем простор ќе му отстапиме на Алан Мур, човекот чие стрип-сценарио излуде многумина, и заедно со цртежите на неговиот соработник и пријател Кевин О’Нил, ги принудија филмските продуценти да водат борба помеѓу себе околу прашањето кој побргу ќе го купи тоа „шарено“ парче хартија за да го пренесе на сребреното платно.
Акција сместена во замислена одисеја
Една од најзначајните фигури на европскиот авторски филм во изминативе декади е Кшиштоф Кишловски, режисерот што во културно наследство ни ги остави фантастичниот „Декалог“ од неговата рана, полска фаза, и трилогијата „Три бои“ работена во Франција. Неговата прерана смрт во 1996 година, на 55-годишна возраст, го спречија и понатаму да ни ги раскажува своите прекрасни приказни на големиот екран. Едно од неговите последни сценарија, дел од новата (нереализирана) трилогија, која освен актуелниот „Рај“ требаше да ги содржи и Дантеовите „Пекол“ и „Чистилиште“, за жал, остана недовршено. Меѓутоа, неговиот добар пријател и долгогодишен соработник, сценаристот Кшиштоф Пишевич, седна и ја доврши креативата.
ФРАГМЕНТ – Енергични и бескомпромисни
Паралелно со македонските етаблирани музички имиња со куп албуми и концертно искуство, долги години наназад (значи веќе зборуваме и за некаква традиција) егзистира и една поинаква музичка сцена, полна со енергија, бистар ум и свежи идеи, кои, за жал, се’ поретко наоѓаат место под сонцето, освен некои инцидентни настапи под закрила на ентузијазмот на неколку луѓе од истата таа сцена. Но, неможноста за редовно издавање албуми и какво-такво концертирање не ги спречува овие момци да продолжат да работат далеку од медиумскиот простор, кој речиси воопшто на е заинтересиран за нивниот светоглед.
Спотовски производ со телевизиска естетика
Во последниве години јавна тајна во круговите на холивудската високобуџетна продукција е дека одамна не се појавило некое добро сценарио кое ќе ја воодушеви широката публика, дури и онаа со порафиниран вкус. Затоа, по линија на помал отпор, се’ поголем е бројот на филмови кои се или римејк на некој славен наслов од минатото, или, според новиот тренд, проекти кои биле успешни телевизиски серии. Токму од тој фолдер е извлечен и „Чарлиевите ангели“, чиј прв целовечерен дел се појави пред три години, за продолжението, по некој логичен след на настаните, да го добие ова лето.
Концепт за иднината на современата музика
Според многумина, носители на највозбудливата музичка слика во изминатата деценија беа бендовите што доаѓаа од бристолската сцена. Трип-хопот како нов израз, за релативно кратко време се искачи на пиедесталот како врвно естетско доживување, бидејќи ги содржи музичката иновативност, меѓусебното проникнување на различните музички стилови и, пред се’, целосниот артистички пристап не само во рамките на сцената, туку и воопшто, во секојдневниот живот, како начин на размислување, дишење и живеење.
Социопатски карактери и вандализам како недефиниран гнев на сиромаштијата
Дури и на Мартин Скорсезе, режисер со силен бекграунд, му требаа 25 години за да го развие сценариото, да ги убеди продуцентите и да го сними филмот „Бандите на Њујорк“ според истоимената книга на Херберт Ешбери од 1927 година. Филмот е е епско дело какво што режисерот не снимил од „Години на невиност“ (1993). Токму затоа фановите на овој филмаџија ќе уживаат во новиот филм бидејќи ги содржи сите елементи што тој милуваше да ги употреби во „Добри момци“, „Таксист“ и „Њујорк, Њујорк“.
Супертехнологијата не го „победи“ филмот
По неколкугодишна макотрпна работа на проектот, конечно пристигна и третото продолжение на „Терминатор“. Филмот треба да ни ја разјасни нашата (читај: човечката) судбина во иднината. Со првите два филма, сценаристот и режисер Џејмс Камерон не само што го редефинираше акциониот жанр, туку постави и нови правила на игра кои од неговото чедо создадоа култ и милиони приврзаници на фантастичната приказна. По 20 години, можеби поради фактот што се’ уште го оспеднуваат духовите од потонатиот Титаник, Камерон отстапи простор за нова екипа на луѓе кои ќе ја продолжат сагата. За негова голема радост, тие ја искористија шансата.
Масив атак во „Мезанин“ 26
Новиот албум на бростолските трип-хоп волшебници во фокус во вечерашниот меѓупростор на Радио Равел.
Филм од кој замрзнува крвта во вените
„Прстенот“ на Гор Вербински е вистинска провокација за сите љубители не само на психолошкиот трилер и хорор жанрот, туку воопшто, за сите филмофили, повторно да седнат во затемнетата кино сала и конечно, после подолго време, да почувствуваат замрзнување на крвта во вените од уверливоста на она што го гледаат на платното. Доколку високото ниво на адреналин е еден од реперите за тотално уживање во едно филмско дело, тогаш овој филм дефинитивно ви го нуди тоа без срам и предрасуди.
