Главен член на жирито на годинашниот Кански фестивал беше режисерот што, можеби, понуди најавтеничен пристап во историјата на филмската уметност, Дејвид Кроненберг. Со овој гест филмските работници конечно се смилуваа и некако тивко го признаа поразот на својата неразумност што траеше цели триесет години, од првиот снимен филм на Канаѓанецот, „Stereo“ (1969).
Маклабас, игран филм, 35мм, стерео
Независна продукција
Копродукција на територија на РМ: А1 ТВ
Сценарио и режија: Александар Станковски
Улоги: Илија Даскалов, Мирче Доневски, Владо Манчевски, Нора…
„Понекогаш ми фали онаа проклета Студена војна!“
Оваа реплика од филмот „Миротворец“ (Peacemaker) изговорена од еден американски воен офицер отприлика дава површен пресек на филмовите со слична тематика снимани изминативе педесет години, како на источната, така и на западната страна. Берлинскиот ѕид јасно ги исцртуваше границите: железната завеса тивко се вееше на ветрот, а низ неа дупки колку сакаш, низ кои непречено ве ѕиркаат комарци со шпионски очи. Па следат фрки, бркотници, нарушување на мирниот (?) живот на Земјаните со сателитско снимање, за на крајот и обете страни да останат недопирливи, а атомските инциденти да се сведат на минимум. Чернобил? Мал дел од колачот.
