Дружба и фото за спомен во рамките на „20. ПЕН конференција“ во Охрид со Владислав Бајац, човекот кој со белградската издавачка куќа „Геопоетика“ веќе три децении ни приредува вистински книжевни возбуди.

Дружба и фото за спомен во рамките на „20. ПЕН конференција“ во Охрид со Владислав Бајац, човекот кој со белградската издавачка куќа „Геопоетика“ веќе три децении ни приредува вистински книжевни возбуди.

Круг
младоста ме повикува на улица
ушите ми горат
очите ми горат
срцето ми гори
за идеали
за вистински идеали
за Револуција на умот

Да бидам искрен, темата за ПЕН конференцијата на прв поглед ми беше далечна, исплашен од сите тие големи и значајни зборови и терминологија од чие значење може човека да го заболи глава. Но сепак, морам да признам, уживав во разните интерпретации на големите умови на темата, бидејќи прецизно го дефинираат времето во кое живееме и, на крајот на краиштата, во кое твориме и оставаме нешто зад себе. И како навлегував во суштината на темата читајќи разни текстови, сфатив дека јас, на некој начин, всушност веќе го живеам постхуманистичкиот период. Не се сметам себеси за пост-човек, напротив, но преку заедничкиот живот што го живеам со моето семејство, сфаќам дека новото време длабоко продрело во мојот начин на минување низ секојдневните предизвици, попатно несвесно прифаќајќи многу нешта. Изреката вели: „Ако не можеш да ги победиш, тогаш придружи им се“. И навистина е така, и така мора да биде. Впрочем, и прилагодувањето на новонастанатите ситуации читам дека е интегрален дел од постхуманизмот, така што… опушти се и пливај, си велам. Час низводно, час спротиводно, сеедно, важно е да се плива. Во чиста и бистра вода, или во гомна, сеедно. Пливај!

Неодамна беше објавено новото дело од Димитрие Дурацовски насловено „Околу три по полноќ“. Се работи за вистински празник за книгољупците, хибридна визуелно-прозна машина која инспирира со секоја следна страница.

„Деветте илјади што никогаш не се вратија дома” е проект посветен на оние кои загинаа на „Денот Д“ на 6 јуни 1944 година. Големата уметничка инсталација беше создадена на плажите во Нормандија во 2013 година за да го одбележи „Меѓународниот ден на мирот“ и да им оддаде чест на оние кои загинаа за време на истоварот на „Денот Д“, кој го означи почетокот на крајот на Втората светска војна.

Според добрите познавачи на современата музика, и годинава „ОФФест“ го задржа добриот курс, „подарувајќи“ ни четири музички вечери кои можат да го задоволат сечиј вкус. За мене особено е важна „Африканската вечер“, која се одржа на третиот фестивалски ден, во саботата, на 7 јуни. По минатогодишната фантастича понуда, се разбира дека очекувањата повторно беа големи.

Третото издание на меѓународниот фестивал кој ја слави деветтата уметност годинава се одржа од 6 до 8 јуни на стандардното место, во Младинскиот културен центар во Скопје. Викендот во метрополата, почнувајќи од петокот, беше богат со настани, па по фудбалот на „Градски“ со Белгија и Африканците на „ОфФест“, редно беше во последниот ден, на „финалната граница“, да се посетат и поддржат познаниците и пријателите кои со години… море, со децении ентузијастички ја туркаат стрип-приказната на овие простори. Во услови кога немате вистинска индустрија поврзана со стрип културата, исто како и со другите уметности, тогаш и самото постоење и одржување на овој настан претставува вистински успех, со надеж дека во годините што следат истиот уште повеќе ќе расте и ќе станува се’ позначаен и на регионално ниво.

Летото веќе е на прагот, а тоа изискува добра книга покрај себе. По минатонеделниот фокус на едицијата „Виртус“, ИЛИ-ИЛИ ги продолжува традиционалните „Летни приказни“ со седмица посветена на моите книги. Понудата ги содржи сите изданија, и прозните и оние посветени на седмата уметност.

Кон претставата „Деца на светот“ од Стефан Цанев, во режија на Васил Михаил
пишува: д-р Тони Ќосев
„Каде што ми е добро – таму ми е татковината“. Аристофан
„Смеа со солзи“, рекол Пушкин за Гогољ. Во времето на стереотипи, клишеа и излитени фрази, Стефан Цанев направил црнохуморна драма, толку искрена и горчлива. Моќна сатира за продолжената општествена криза. Налик на фадо мелодија – плач, полн со меланхолија и безнадежност. Темата е општобалканска – иселувањето на младата популација во современиот Елдорадо – развиените земји на Западот и Северот.

Синоќа во киното „Фросина“ во МКЦ се случи претпремиерата на мјузиклот за деца и младинци „Аладин и волшебната ламба“ во изведба на екипата од „Бродвеј јуниор“, под супервизија на Наташа Јанкова и Радо Алексовски.
Премиерата на преставата ќе се случи вечерва на истото место од 19 часот, во рамките на Фестивалот на детски мјузикли – Скопје 2025! „Аладин“ се изведува во препев на македонски јазик, а утревечер во рамките на фестивалот ќе се изведе мјузиклот „Убавицата и ѕверот“ на англиски јазик.
Срдечна препорака за родителите и нивните деца да си поминат убави заеднички моменти пред завршувањето на училишната година 😉
