Педесет и две години по нејзиното завршување, шаховската олимпијада во Скопје и понатаму останува една од најголемите спортски манифестации одржани во нашата метропола. Од 18 септември до 13 октомври 1972 година, Скопје бил светскиот центар на шахот, каде истовремено, и за прв пат, се одржале и машката (јубилејна, 20-та) и женската (5-та) шаховска олимпијада. Поради добрите искуства, оттогаш олимпијадите во двете конкуренции се организираат истовремено.
Вчера астронаутите на Polaris dawn го направија првиот spacewalk на приватен човечки екипаж во вселената, со што влегоа во историјата. Управуванa од Space X, ракетата движејќи се во елиптична орбита ги оддалечи астронаутите 1400 километри од Земјата, што е најдалеку уште од времето на програмата „Аполо“ на НАСА. Тие минаа низ делови од радијациониот појас „Ван Ален“ за да ги проучат здравствените ефекти од вселенското зрачење врз човечкото тело. Подоцна во мисијата, екипажот ја изведе првата комерцијална вселенска прошетка. 30-годишната Сара Гилис е најмладата личност која учествувала во вселенска прошетка досега. Честитки!
Со задоволство објавувам дека утре од печат ќе излезе преводот на книгата „Граница“ од Капка Касабова. Таа е една од ретките авторки која со возбуда ја читам и препрочитувам, затоа што нејзината документаристичка проза е пишувана во традицијата на најдобрите автори во овој жанр: од легендарниот Ришард Капушќински, преку Нобеловката Светлана Алексиевич, па се’ до новата генерација (полски) писатели кои милуваат да пишуваат во овој жанр, споменувајќи го на ова место омилениот Мариуш Шчигел. По одличниот прием на „Кон езерото“, од англиски на македонски јазик, во превод на Бранислав Мирчевски, книгата ја објавува „ИЛИ-ИЛИ“ во рамките на едицијата „На пат“.
„Помалку е повеќе“ е сензибилитет што многу го почитувам во било која уметност. Во книжевноста – со малку зборови да кажеш многу повеќе за комплексноста на животот; во филмот – со малку средства да креираш цел еден нов, паралелен универзум; во музиката – со малку ноти да го предизвикаш на двобој совршенството на тишината… Сето ова важи и за фотографијата како уметност: вештото око на фотографот да долови онолку работи во кадарот колку што се доволни за приближување до едноставноста на зен состојбата. Во овој прилог правиме избор на фотографии од групата едноставно насловена „Minimal photos“, каде различни фотографи од целиот свет ни го носат светот на дланка – во минимална форма. Уживајте 😉
Претпоставувам дека секој читател што ревносно ја следи книжевноста добро знае што претставува НИНовата награда „Роман на годината“, која го прослави 70-иот роденден. И после сите случувања, реакции и контраверзи во изминатите десетлетија, оваа награда го задржа своето реноме и понатаму претставувајќи репер за квалитетна литература. Од моето скромно следење на наградените романи, во последниве години можев да забележам дека членовите на жирито беа прилично отворени и либерални, неретко наградувајќи романи кои си поигруваат со жанровите, и токму во тој импулс лежи храброста да се препознаат новите тенденции во книжевноста, за разлика од повеќето уредници во домашните издавачки куќи чие чувство не е далекусежно, туку во рамките на очекуваното и најчесто – здодевното. Актуелен добитник на „НИНовата награда“ за книга објавена во 2023 година е писателот Стево Грабовац за романот „По забавата“, во издание на „Имприматур“. Ова е едно од можните доживувања на овој стилски едноставен, но истовремено комплексен концепсиски роман.
Изминативе денови најактуелна вест беше онаа за реоформувањето на бендот „Oasis“. Се прашувам што уште имаат овие стари англиски к.ротресини да ни понудат? Повеќе меѓусебно пцуење и навредување низ медиумите? Повеќе шампањ и кокаин? Уште некоја песна со „позајмен“ риф од Битлси? Едно е сигурно, на нивното конто следната година ќе има уште многу милиони со кои ќе си го обезбедат сето она од претходните претпоставки. Така си е тоа кога зад себе ја имате моќната британска музичка индустрија. Затоа, да останеме на наша територија, каде всушност се случи она што нам ни е важно и насушно – враќањето на сцена на момците од „Хајка“. Тоа е веста која нас не’ тангира! Домашната музичка сцена никогаш не била повитална, а „Хајка“ мораат да бидат активен составен дел од неа, за квалитетно растење на новите генерации, идните здрави носители на ова парче земјa.
Значи, се работи за прашање на приоритет. Затоа, F.CK OFF OASIS, GO ON HAJKA!!!
Туристичките агенции во својот каталог се’ повеќе нудат егзотични дестинации. Едноставно, на планетава не остана ниту една дестинација, ниту една плажа која веќе не е посетена и маркирана на „Google maps“ како „a place to visit and enjoy“. Во последново десетлетие на врвот од сите топ листи како една од најатрактивните летни дестинации фигурира полуостровот „Самана“ во Доминиканската република, кој во својата понуда ветува врели летни доживувања по не многу скапи цени, a некогаш, ако имате среќа, и за бадијала.
На штотуку завршеното 15-то издание на „Македокс“, наградата „млад кромид“ за најдобар дебитантски документарен филм ја доби „Баломанија“ на Сисел Морел Даргис. Филмот на данската режисерка се издвои од останатите со својот квалитет, и беше единствен наслов кој фигурираше во мојата и во листите на Маел Генгес и Воутер Јансен, како членови на жирито кое одлучуваше за оваа престижна награда. Се разбира, со колегите на долго и на широко дискутиравме за сите филмови во одличната селекција составена од девет први или втори остварувања на младите режисери, но „Баломанија“ со својата позитивна енергија ни ги освои срцата.
Роберт де Ниро се шетка низ Њујорк возејќи ја на велосипед својата ќерка Хелен Грејс.
„По 50 години брак, еден ден внимателно ја погледнав сопругата и реков: „Пред 50 години имавме евтина куќа, канта-автомобил, спиевме на софа и гледавме програма на 10-инчен црно-бел телевизор, но секоја вечер спиев со жешка 23-годишна девојка. Сега имам дом од 500.000 долари, автомобил од 45.000 долари, убав голем кревет и телевизор со голем екран, но спијам со 69-годишна жена. Ми се чини дека не ги согледуваш добро нештата“.
Вчера мојата приказна „Некролог“ од збирката раскази „Двојна експозиција“ ја објави германскиот магазин „Literatur review“. Расказот може да се прочита на дури пет јазици: француски, англиски, шпански, арапски (!) и, се разбира, на германски јазик, во превод на Ксенија Чочкова.
