Архива за категоријата: Филм

Филмската критика кај нас не функционира како што би требало, но се обидувам сето тоа да изгледа пристојно, будно следејќи и пишувајќи за случувањата во македонската кинематографија, но и пошироко. Во оваа рубрика со неколку подрубрики ќе прочитате се’ што успеав да проследам во изминатите две декади, откако ја следам Седмата уметност, со напомена дека најголемиот дел од текстовите се интегрален дел од моите две филмски книги, „Филм.мкд“ и „Филмски град“, а дел од нив се објавувани и на веб страните kritika.mk, kinoteka.mk и сл.

Љубов и интриги во царската Виена

Без голема помпа, црвен килим и останатите финеси кои го сочинуваат отворањето на еден фестивал, помина и годинашниот влез во 13-то издание на Скопје филм фестивал. За среќа, возбудата во киното „Милениум“ следеше веднаш потоа. Светлата се затемнија и блесна сребрениот екран, на кој до 29 април ќе се прикажуваат филмовите од главната програма. Епското остварување „Јас, Дон Џовани“ на славниот шпански филмаџија Карлос Саура е одличен избор за едно фестивалско отворање. Неговата грандиозност ги опсени сите во кино салата, како што тоа го направи и минатата есен на фестивалот во Торонто, каде филмот ја имаше својата светска премиера.

Читај повеќе

Воскреснување на митот

Кон „Кога си необичен: Филм за Дорс“ на Том ди Сило

Употребувајќи ја на почетокот познатата носталгична констатација, „како вчера да беше“ кога во 1991 година се појави филмот „The Doors“ на Оливер Стоун, кој врз нас, средношколците, делуваше хипнотички, разнесувајќи ни го умот без пардон. Распадот на Југославија беше во тек, наоколу – хаос, а од киноплатното врескаше харизматичниот Морисон (одлично одигран од Вал Килмер) кој таму некаде, кон крајот на 60-те, кога мојата генерација се’ уште не беше ниту родена, безрезервно го практикувал светогледот на новото време: „Живеј брзо и умри млад“. Долго време по гледањето на филмот не можевме да се собереме, а магијата продолжуваше во ситните саати низ градските кафулиња, кои го користеа моментот и правеа музички ривајвл токму на Дорси.

Читај повеќе

Лавиринтите на умот

Еден од главните настани на годинешното Берлинале беше светската премиера на новиот филм на Мартин Скорсезе, кој по четврти пат соработува со својот помлад пријател Леонардо ди Каприо, и по којзнае кој пат со својата верна монтажерка Телма Шунмејкер. Набргу по фестивалската фама се случи и официјалната кино-премиера на „Остров на проклетите“ насекаде низ светот, вклучувајќи ја и Македонија (кината „Рамстор“).

Читај повеќе

Војната како зависност од адреналин

Секоја година Американската академија за филм и наука милува да создава нови ексклузивитети и куриозитети кои медиумите ќе ги објавуваат во своите секојдневни приказни поврзани со доделувањето на Оскарите. Ниту оваа година не беше исклучок од непишаното правило, па така насловите претежно циркулираа околу тоа дека режисерката Кетрин Бигелоу постигна голема победа над поранешниот сопруг Џејмс Камерон, кој фрли огромни пари за спектаклот „Аватар“, кој на крајот остана со куси ракави, барем што се однесува до главните награди.

Читај повеќе

Филмски контроверзии: Депардје со темна кожа

Иако станува збор за драма-комедија која требаше глатко да помине на кино-благајните, сепак, „Другиот Дима“ на режисерот Сафи Небу откако на 10 февруари ја доживеа својата официјална кино-премиера во матичната Франција, не престана да предизвикува полемики околу изборот на еден од главните актери во филмот. Имено, славниот романсиер кој ја одбележа европската книжевност во 19 век, Александар Дима, кој начесто се самодекларирал како црнец поради афро-карипските корени на неговите предци, во новото остварување го игра Жерар Депардје, кој за потребите на улогата мораше да ја затемни својата кожа и цело време да носи кадрава перика за што поуспешно да го долови ликот на писателот, кој на човештвото му ги подари класиците „Грофот Монте Кристо“ и „Тројцата мускетари“.

Читај повеќе

Враќање на довербата

Кога еден актер одамна ќе ги достигне личните врвови во професијата, треба мудро да продолжи понатаму. Токму тоа се случува со култниот Роберт де Ниро, кој по неверојатните трансформации во текот на богатата кариера, во новиот милениум како да го најде својот нов начин на филмска возбуда, а тоа е играњето во семејни филмови каде улогата сосема природно кореспондира со неговата возраст. Едно од нив е новото остварување на режисерот Кирк Џонс насловено „Сите се добро“. Иако ова е само трет негов наслов, сепак, токму поради името на де Ниро, но и на останатата квалитетна актерска екипа, филмот заслужува особено внимание.

Читај повеќе

Храбра драма во време на криза

Следниот понеделник наутро ќе ги дознаеме годинашните добитници на престижниот Оскар. Како што најавивме уште минатата есен, Академијата реши годинава да номинира дури десет остварувања за најдобар филм, а меѓу нив се најде и „Горе во воздухот“ на Џејсон Рајтман, кој деновиве можеме да го погледнеме и во домашните кина.

Читај повеќе

Суптилната пропаганда на аниматорот

Покрај острата конкуренција во последниве години од страна на далеку помладите холивудски студија за анимирани филмови, сепак, „Волт Дизни“ и понатаму останува на врвот на овој филмски жанр пред се’ поради неговата богата историја. Токму настаните од минатото, поточно, од 40-те години на минатиот век, се тема во новиот документарен филм насловен „Волт и Ел Групо“, кој авторот Теодор Томас го посветува на најмоќната индустрија на забава во светот и на нејзините активности, кои неретко имале и затскриени цели.

Читај повеќе

„Девојчето што бере тутун“ на Билјана Гарванлиева

Вториот документарен филм на македонската режисерка Билјана Гарванлиева „Девојчето што бере тутун“, посветен на животот на јуруците во Македонија, be{e del od компетитивната селекција на најзначајниот италијански Интернационален фестивал за краток филм Circuito Off, кој се одржуваше во Венеција заклучно до саботата, 4 септември. Филмот на Гарванлиева веќе беше прикажан во Италија на 59. Интернационален филмски фестивал во Тренто, така што неговото учество во Венеција го носи овој филм по втор пат на Апенинскиот полуостров. Читај повеќе

Пред портата меѓу животот и смртта

Кон „Заминувања“ на Јоџиро Такита

Сето внимание во светот на филмот во февруари, со децении наназад, им припаѓа на Оскарите. Американската академија за филм и наука го објави списокот со номинации во сите категории како сумирање на резултатите од претходната филмска сезона. Ние, како дел од остатокот од светот, покрај сите пикантерии и лауреати што со себе ги носи овој настан, највеќе се интересираме за номинациите за најдобар филм од неанглиско говорно подрачје, и секогаш потајно сме посакувале, кога веќе толку ретко сме во финалето, барем некој европски филм да ја освои позлатената статуетка поради блискиот сензибилитет кој го чувствуваме овде меѓу нас, на Стариот континент. Со чест на исклучоците, секако, а токму минатогодишниот добитник на Оскарот во оваа категорија спаѓа во фолдерот на чесни и заслужени лауреати, бидејќи неговата приказна е универзална и во истата може да ужива и да ја сфати публиката од цела планета.

Читај повеќе